Vampyros Lesbos (1970)

Movie poster

Jess Franco to postać niezwykła w historii światowego kina. Był reżyserem około 200 filmów niskobudżetowych (inni podają liczbę 300). Większość z nich trąci dzisiaj myszką, a niektóre są tak beznadziejne, że nie daje się ich oglądać. Franco miał natomiast talent do wynajdywania pięknych aktorek, które obasadzał w swoich "dziełach". Tematyka, którą poruszał w swojej twórczości to horrory klasy B lub "czyste porno", które - oglądane po latach z perspektywy czasu - można by nazwać softowym.

Jesus Franco

Jess Franco nie poprzestawał tylko na pokazywaniu w swoich filmach gołych tyłków - to również niezwykła osobowość - włądający sześcikoma językami kompozytor, miłośnik jazzu i poezji, twórca łamiący w swoich filmach wiele tabu, szkodliwy dla instytucji koscielnych, przez lata pracujący bez wytchnienia, angażujący do swoich filmów nie tylko zawodowych aktorów ale i ludzi z ulicy, a także gwiazdy porno i wszelkich innych zwyrodnialców.

The Lions and the Cucumber

Film "Vampyros Lesbos" to parafraza "Draculi" Stokera, w której wampira zastępuje ponętna wampirzyca (Miranda Soledad). Film niemal w całości oparty na hipnotyzujących obrazach przeciągających się, pięknych nagich kobiet, raz po raz szczerzących do kamery imponujące siekacze. Opisując takie filmy trudno w ogóle cokolwiek o nich napisać sensownego, i to nie dlatego, że są głupie (choć dla niektórych estetów za takie właśnie uchodzą), ale dlatego, że najważniejsza w nich jest niesamowita aura. I właśnie wśród niektórych filmów Jessa Franco można jednak znaleźć prawdziwe perełki. Filmy poruszają jakiej mroczne i dziwne tajemnice, które drzemią gdzieś w głębi duszy człowieka. Wiele scen dzieje się jakby w zwolnionym tempie. Długie i monotonne ujęcia przyczyniają sie do uzykania tego efektu. Nie wiadomo co się za chwilę stanie. Całości dopełnia kapitalna i niepokojąca muzyka.

Record cover

Crippled Dick Hot Wax postanowił wznowić jedną z najbardziej kultowych pozycji w ich katalogu, od dawna niedostępną i osiągającą zawrotne ceny na internetowych aukcjach. Tym razem jednak wytwórnia dołożyła kilka niepublikowanych wcześniej utworów bonusowych. Płyta zawiera oryginalne ścieżki dźwiękowe do kultowych filmów Jessa Franco: "Vampyros Lesbos", "She kills in ecstasy" i "The devil came from Akasava". Skomponowane przez Manfreda Hüblera i Siegrieda Schwaba w 1969 roku ukazały się po raz pierwszy na dwóch winylach w 1970 roku: "Psychedelic Dance Party" i "Sexadelic". Dzisiejsza reedycja to wybór najlepszych utworów z tych płyt, muzycznie mieści się gdzieś między swingiem "czerwonych latarni", psychodelią lat 60-tych i strip-balladami. Szalone dęciaki i groovowy rytm do dnia dzisiejszego zadziwiają naturalną tanecznością, dzięki nim ta płyta będzie z pewnością przebojem tegorocznego karnawału. Opublikowanie ponownie tych utworów w 1995 roku przez Crippled Dick wywołało ogromne zainteresowanie filmami Jessa Franco i ich ścieżkami dźwiękowymi.

Movie intro

The music of Manfred Hubler and Siegfried Schwab - originally released on two rare 1969 albums, "Psychedelic Dance Party" and "Sexadelic" - had a style all its own; it was "acidjazz-pop,' alternately electrifying, languid and effervescent. The surface was often lively, with bold horns and laughing sitars, but beneath this ocean of sound lay a dark and delirious undertow, conjured by ominous swirls of Hammond organ and reverberating psycho-chords which invited the listener to inhale and succumb. I'd loved this music for years, but had only heard it on the dulled-down, mono soundtracks of various bootleg videos.

Hearing the bold stereo mix of this compact disc for the first time had been an awakening: it breathed such vivid, three-dimensional life into those once-tinny soundscapes that I had been transported. As the music washed over me a second time, once again it turned Ohio into Madeira, like water into wine. How sad that digital technology cannot similarly restore to us Soledad Miranda-the beautiful star of these three films-who lost her life in a car crash shortly after making them, at the age of 27. But wait for the track entitled "The Message." If you cherish her memory as I do, you'll find that this tysergic rhapsody has all the conductive power of a se6nce. Play it, and I guarantee that the Dark Lady of Franco's celluloid sonnets will dance again-just for you. (Tim Lucas)

link in comments