Historia zespołu sięga lat siedemdziesiątych. Młodzi francuscy muzycy: Xavier Raymond (piano Fender), Gerard Konig (dr), Marc Rozenberg (bg) i Alain Blesing (gtr), zafaszycowani muzyką legendarnego zespołu magma założyli grupę, którą nazwali Eskaton Kommandkestra.
Po okresie instrumentalnym, w listopadzie 1974 roku nastąpił przewrót w formie muzycznej grupy, która rozszerzyła się o vocale. Równocześnie poszerzył się skład grupy. Nowymi członkami zostali: vocalistki - Paule Kleynnaert i Amara Tahir, jeszcze jeden keybordzista - Eric Guillame, oraz bardzo dobry technicznie basista - Andre Bernardi. Grupa przechodziła różne koleje losu, skupiając się głównie na koncertowaniu, rozpadając się i organizując na nowo.
Pierwsze nagrania pojawiły się dopiero w kwietniu 1979 roku za sprawą singla "Musique Post Atomique", który zapowiadał album "Ardeur". Skład zespołu podczas nagrywania obu tych pozycji był już różny od założycielskiego. Zanim ukazał się album "Ardeur" grupa zrealizowała w studio Adam sesję, która później, już po wydaniu płyty, ukazała się na limitowanej kasecie w USA. Kasetę tą rozpowszechniała firma Eurock, a jej tytuł to "4 Visions".
Zespół nadal koncertował, ale w mocno uszczuplonym -w stosunku do tego, który wziął udział w nagraniach- składzie, gdyż Alain Blesing i Eric Guillame nie ukazywali się na scenie. Wydany w 1980 roku wspomniany album "Ardeur" ostatecznie zawarł też w sobie dwie kompozycje z "4 Visions", ale w innych wersjach. Grupę dodatkowo wspierał skrzypek Patrick Lemercier z zespołu Mallicorne.
W 1983 roku pojawiła się druga płyta zatytułowana "Fiction". Rok później od grupy odszedł Gilles Rozenberg. W 1985 został nagrany materiał na ostatni album zatytułowany "I Care". Materiał został zrealizowany w okrojonym składzie zespołu. W sesji nagraniowej, na której nagrano osiem kompozycji, wzięli udział: Andre Bernardi (bg), Gerard Konig (dr), Marc Rozenberg (voc.,pno,synth.), Paule Kleynnaert (voc.), oraz Amara Tahir (voc.). Ten materiał do dnia dzisiejszego nie został jednak jeszcze opublikowany, za wyjątkiem kompozycji "Le Cri", która jako bonus pojawiła się w 1996 roku na kompaktowej wersji "4 Visions" wydanej przez szwedzką firmę AD Perpetuam Memoriam.
Muzyka znakomitego zespołu Eskaton odwołuje się do formy wypracowanej przez Magma i dlatego grupa zaliczana jest do przedstawicieli "Zeuhl"-Musik. Największe zbliżenie widoczne jest w partiach vocalnych, budowanych na konstrukcji chóralno-kaskadowych dialogów, obsesyjnych powtórzeniach, wykrzykiwaniach...
Wokalne opowiadania rozgrywają się na tle niezwykle dynamicznej sekcji rytmicznej, opartej na motorycznej perkusji z riffowym, obsesyjnym basem. Pozostałe instrumenty nadają muzyce wymiar kosmiczny. Warto zwrócić uwagę, że w grupie aż trzech muzyków grało na instrumentach klawiszowych.
W początkowym okresie zespół wykonywał rozciągnięte, długie kompozycje z narastającą dramaturgią i pozwalając sobie na dłuższe partie instrumentalne z wykorzystaniem improwizacji grupowej. Potem, np. na "Fiction" kompozycje stały się bardziej zwarte i przybrały formę zdyscyplinowanych pieśni.
Pojawiły się elementy eksperymentalne, zahaczając nawet o noise. Pomimo podobieństwa formy z zespołem Magma grupie Eskaton udało się wykreować indywidualny wyraz, m.in. poprzez większe, niż to ma miejsce w magma, zachowanie tradycji ekspresji rockowej.
Zespół Eskaton wykreował potężną dawkę energii rockowej, wpadającej, szczególnie na "4 Visions" w hipnotyczne pulsowanie i wybuchające namiętności. "Fiction" przyniósł muzykę bardziej wyrafinowaną, kontrolowaną i wyraźnie kreowaną, nie tracąc jednak własnej tożsamości. (Henryk Palczewski)
Formed in 1970, the Eskaton Kommandkestra continued the Zeuhl tradition spearheaded by Christian Vander's Magma. In an move towards accessibility they discard the Kobaian lyrics, opting instead for their native French. In 1974 original members Xavier de Raymond (Fender piano), Gerard Konig (drums), Marc Rosenberg (bass guitar), and Alain Blesing (guitar) are joined by Paule Kleynnaert (vocals), Amara Tahir (vocals), Eris Guillaume (keyboards), and Andre Bernardi (guitar) becoming simply Eskaton.
1979 saw the release of their first single "Musique Post Atomique", and the recording of their first album "4 Visions" (which would remain unreleased until 1981). Personnell changes (Alain Blessing, Eric Guillaume and Xavier de Raymond out, Gilles Rozenberg and Malicorne's violinist Patrick Lemercier in) resulted in shorter songs, tighter arrangements and their next release, 1980's "Ardeur". In 1983 after the addition of synthesizers into their arrangements, and a move away from their more traditional Zeuhl sound, Eskaton recorded their last release "Fiction". In 1984 Gilles Rozenberg left the group, and the remaining members recorded their last album "I Care", which was never released.
Now 20 years later, Eskaton remains one of Zeuhl's brightest moments, and their album "4 Visions" (released on CD in 1995 through Sweeden's Ad Perpetuam Memoriam label) is a masterpiece of the entire genre. (progarchives)
:-)
OdpowiedzUsuń