Prima Materia - The Tail of The Tiger (2005)

Die Schachtel, na co nazwa nie wskazuje, to ulokowana w Mediolanie wytwórnia, która od trzech lat przybliża dokonania mniej lub bardziej znanych włoskich twórców z kręgu muzyki elektronicznej, konkretnej oraz sound-poetry. Ambicją twórców Die Schachtel (jednak nazwa związana jest w Italią, bowiem jest tytułem pochodzącej z 1969 r. kompozycji autorstwa Franco Evangelisti) jest nie tylko publikowanie płyt z nieosiągalnymi dotychczas nagraniami z lat 60-80, lecz wydawanie niezwykłych wydawnictw, które łączą interesującą muzykę z niezwykłą i korespondującą z nią oprawą graficzną. Nic zatem dziwnego, że posiadające niewielkie nakłady winyle oraz kompakty dość szybko stają się pozycjami niedostępnymi. Na koniec tego wstępu warto jeszcze wspomnieć, że Die Schachtel to również rodzaj galerii, w której regularnie goszczą instalacje dźwiękowe, wystawy oraz inne wydarzenia związane z muzyką elektroniczną. Godną rozpropagowania inicjatywą tandemu Bruno Stucchi-Fabio Carboni jest SoundOhm - strona internetowa, mająca być swoistym kompendium wiedzy na temat muzyki awangardowej z lat 60-80 minionego stulecia. Ponieważ jest to nieustanny "work in progress", twórcy zwracają się o pomoc do wszystkich osób posiadających wiadomości, które umożliwią rozbudowę archiwum.

"The Tail of the Tiger" to reedycja jedynej płyty nagranej przez Prima Materia. Materiał pochodzący z wydanego w 1977 r. przez niewielką wytwórnię Ananda, której właścicielami byli Roberto Laneri, Alvin Curran i Giacinto Scelsi, albumu w wersji AD 2005 poszerzony został o dwa nagrania koncertowe z Berlina (październik 1974) oraz Rzymu (styczeń 1976). Jednak niewielkie różnice dotyczące czasu oraz miejsca powstania tychże w żaden sposób nie wpłynęły na muzykę zespołu - zdawać się może, że czas i jego upływ niewiele mają z nią wspólnego. Twórczość włoskiej formacji, porównywanej przez Terry Rileya, klasyka minimal music, a zarazem jednego z komentatorów reedycji, do Theater of Eternal Music, Harmonic Choir oraz Deep Listening Band, w jakiś przedziwny sposób wymyka się analizie umysłu.

Roberto Laneri, główna postać Prima Materia, rozpoczął pracę nad nietypowymi technikami wokalnymi w 1972 roku podczas studiów na Uniwersytecie Kalifornijskim (zajmował się tam m.in.: dźwiękiem jako nośnikiem odmiennych stanów świadomości), zespół powstał rok później w San Diego. Od samego początku współpracowała z nim Suzanne Hendricks, a po przenosinach do Włoch, skąd Laneri pochodził, do grona ścisłych współpracowników dołączyli Gianni Nebbiosi oraz Claudio Ricciardi. Prima Materia istniała do roku 1980, w tym czasie przez jej skład przewinęło się wiele osób, m.in.: Alvin Curran, Michiko Hirayama i Maria Monti, regularnie koncertując i propagując śpiew harmoniczny. Niestety nagrań pozostawiła niewiele - zdaje się, że istnieje tylko ten jeden album. Określenia: "minimalism, drones, overtone singing" wyczerpująco przedstawiają charakter zawartej na nim muzyki. Niezwykłym jest to, że choć do stworzenia muzyki użyto wyłącznie ludzkich głosów, to rezultat wydaje się nie posiadać cech ludzkich - tutaj brzmienia i posiadają aurę "elektroniczną". I choć przyzwyczailiśmy się już do technik śpiewaków Tuwiańskich czy Tybetańskich, to wciąż jakże trudno jest uwierzyć, że ludzkie ciało jest w stanie wydać takie dźwięki. Wygląda na to, że jest głos ducha, a nie ciała, a te trzy nagrania zawarte na nowej edycji "The Tail of the Tiger" zaświadczają , że podróż w głąb duszy przynosi niezwykłe rezultaty. Gorąco tę płytę rekomenduję. (vivo)

In 1977 an obscure Italian private label issued a record that sounded like it came from outer space. A long and dense trance-inducing drone of sustained notes, rich with overtones and harmonic embellishments, coming from a space so vast and unexplored that seemed almost of non-human, even electronic nature. Paradoxically, each and any molecule of that sound was produced using only the most original and archaic instrument, the human voice. The name of the group was Prima Materia (First Matter), a project that took shape in 1973 in San Diego, and the record – “The Tail of the Tiger” – was issued by the Ananda label, owned by Roberto Laneri, Alvin Curran and Giacinto Scelsi. The record soon disappeared and over the became almost a legend among collectors and experimental music lovers.

The musicians of the group Prima Materia individually researched and developed unusual vocal techniques (originally used in Tantric rituals in North India, Mongolia and Tibet), based upon the use of overtones coupled with a special state of inner concentration, which was the essential condition for both the emission and control of long-sustained and complex vocal sounds. Their capacity to sustain a note for what seems an eternity, and then continue to provide endless variations generates a continuous and sustained drone of sound, in which the overtones are clearly perceived. (dieschachtel)