Salloom, Sinclair & The Mother Bear (1968)

John Bolling - bass

Phil Montgomery - drums

Tom Davis - lead guitar

Roger Salloom - rhythm guitar

Dick Orvis - piano, organ

Robin Sinclair, Roger Salloom - vocals

Chciałoby się rzec jak Kazio Marcinkiewicz "jesss....jesss .... jesss", bo udało mi się trafić wreszcie jedną z moich ulubionych płyt z dawnych czasów. Pierwszy raz słuchałem jej u przyjaciela, ale nie zrobiła na mnie wtedy większego wrażenia - byłem pewnie na innej fali zainteresowań muzycznych. Ale jakoś mi utkwiła w pamięci, bo kilka lat później wszedłem w jej posiadanie na giełdzie płyt w Hybrydach w drodze jakiegoś dilu. No i odpadłem. Przez dłuższy czas słuchałem tego non stop. Spodobało mi się brzmienie, wokale - momentami bardzo wykręcone - i ostre psychedeliczne granie oparte mocno na starej folkowo-bluesowej tradycji. Pamiętam też wygląd tego winylowego wydania. W okładce była wywiercona na wylot dziura, co zwykle oznacza, że płyta gniła gdzieś w sklepach. Zawsze mnie intrygowało, że płyty dawniej "przecenione" i przeznaczone na przemiał są obecnie białymi krukami. O samym zespole wiem niewiele, żeby nie powiedzieć nic. Jeden z tysięcy działających pod koniec lat 60-tych w USA, który pojawił się i zniknął.

[ENG]

Originally from Texas, Roger Salloom and Robin Sinclair moved to Chicago to take a part on the local Blues scene. The first album, which is a very minor collectors' item, was recorded there in 1968 for the Chess subsidiary Cadet Concept. The killer cut is a drug song called She Kicked Me Out Of The House Last Night (After This One). It features freaked-out vocals, a full organ sound and some good psychedelic guitar work. Salloom wrote seven of the eight tracks, the last one Griffin being authored by Robin Sinclair, a powerful female singer.

Salloom, Sinclair & the Mother Bear were a late-’60s psychedelic band with an energetic but clumsy mixture of blues-rock, Bob Dylan-ish folk-rock lyrics, and some generic San Francisco psychedelic-style heavy rock.

Their vocals were handled by principal singer-songwriter Roger Salloom and the more distinctive, often keeningly high tones of Robin Sinclair, whose style was at times reminiscent of that of Janis Joplin, though sometimes she went into an astronomically high range.Their sole, self-titled album was produced by Marshall Chess on the Chess subsidiary Cadet Concept. The album can be seen as a “concept album”, mainly because of the narrative element and the talking during and in between the songs.

Slightly later, Salloom and Sinclair, as the hyphenated duo Salloom-Sinclair, released an album on Cadet Concept in 1969 produced by esteemed Nashville session man Charlie McCoy.