Z’EV - artysta pracujący z dźwiękiem i tekstem. W wieku 3 lat zaczął grać na instrumentach perkusyjnych, swój pierwszy zestaw perkusyjny zbudował gdy miał 6 lat, profesjonalne występy odbywał już jako dwunastolatek. W latach 60. udzielał się w garażowych zespołach Los Angeles. Studiował sztuki plastyczne i poezję. Od końca lat 60. zgłębiał struktury rytmiczne i muzykę perkusyjną Ghany (ludu Ewe), Indii Południowych (Tala) i Bali (Gamelan).
W latach 70. był jednym z założycieli ruchu kulturowego znanego jako industrial - organizując wieczory poetyckie, performance oraz występując od 1977 r. z solowymi koncertami. W industrialny kontekst wpisał się jako bodaj najbardziej charyzmatyczny szaman ery przemysłowej - samotny bębniarz, korzystający z osobliwego zestawu instrumentów etnicznych i odpadów przemysłowych. Z’EV ze swoją muzyką występował w ponad 100 miastach - w Europie, Ameryce i Japonii. Przedstawił też kilkadziesiąt instalacji i przeprowadzał warsztaty artystyczne. Tworzył dzieła multimedialne, łączące muzykę, performance, video i teatr. Współpracował z teatrami oraz z takimi artystami i grupami jak: Glenn Branca, Chris Watson (ex Cabaret Voltaire), Genesis P-Orridge (Psychic TV), Fennesz czy K.K. Null.
Jest autorem kilkudziesięciu publikacji - od artykułów i książek (ważna pozycja to Rhythmajik. Practical Uses of Number, Rhythm and Sound; dodajmy, że Z’EV zajmuje się też przekładem tekstów hebrajskich na angielski, jest również znawcą Kabały), poprzez kasety i płyty analogowe - po płyty CD. Warto tu odnotować: Opus 3.1 i Ghost Stories - płyty nagrane w wyjątkowych warunkach akustycznych holenderskich kościołów i prezentujące całe spektrum możliwości artysty i brzmień jego niesamowitych instrumentów perkusyjnych, których przeważającą część Z’EV wykonał sam z materiałów odpadowych takich jak metal czy plastik. Obok tego dobrze odnalazł się w produkcjach studyjnych: Face The Wound, Headphone Music czy The Sapphire Nature - która jest dźwiękową medytacją nad mistycznym tekstem Sefer Yetzirah. Z’EV w ostatnich latach aktywnie współpracuje z innymi artystami dźwięku, czego przykładem może być chociażby płyta nagrana wspólnie z duetem HATI z Polski HATI vs. Z’EV #1, która ukazała się we włoskiej wytwórni Ars Benevola Mater. Śmiało można uznać tego artystę za jednego z najwybitniejszych i najbardziej oryginalnych perkusjonistów współczesnych, a jego działalność w wyjątkowy sposób wpisuje się w kontekst współczesnej muzykoterapii. (lastfm)
Nie jestem wytrawnym znawcą industrialu, o tej płycie słyszałem jednak legendy. Mówiono mi, że to arcydzieło elektroakustycznej industrial music, a także ostrzegano przed bolesną, antymuzyczną, dźwiękową magmą, umykającą percepcji i raniącą uszy do krwi. Z tym większym zainteresowaniem sięgnąłem po wznowiony w minionym roku przez Die Stadt w przepięknej, oryginalnej szacie graficznej zapis performerskich wyczynów Z'EVa sprzed ćwierćwiecza, by skonfrontować legendę z rzeczywistością. I mam wrażenie, że jest to nie tylko jedna z najważniejszych pozycji w historii industrialu, ale także unikatowy dokument pewnej epoki, w której ekspresja artystyczna poszukiwała własnej tożsamości w świecie, w którym tradycyjne, akademickie kryteria estetyczne dawno już straciły swą moc kształtowania świadomości twórców i odbiorców sztuki. W sferze muzycznej płyta jest zaskakująco przystępna, pulsująco zrytmizowana i dawkująca ukłucia hałasu dość oszczędnie. Dominują tu, oczywiście, rozmaite recyklingowe "metalofony" - blaszane beczki, łańcuchy, arkusze blachy i rury. Z'EV miota się pośród nich w ekstatycznym transie, dobywając z tych egzotycznych instrumentów hałasy nieznośne i przeszywające, z ekspresja iście artaudowską - nie mając zmiłowania ani dla siebie, ani dla słuchaczy. Efekt jest wstrząsający - eksplorująca akustyczne instrumentarium, nagrana z niewielką dozą archaicznej elektroniki płyta brzmi niczym elektroniczne orgie Throbbing Gristle lub preindustrialny trans Fausta! Nie wikła się przy tym w najmniejszym stopniu w dialektyczny spór starej i nowej elektroniki, ocalając tym samym quasi-rytualny wymiar spektaklu, jaki powołał do życia Z'EV w czasie, gdy cierpliwie i wytrwale pracował na dość ekscentryczne miano industrialnego szamana. Znakomity album, ukazujący narodziny industrialu w aurze ubogiej magii i pokracznych obrzędów doby fabrycznych megalitów. Limitowana edycja zawiera dodatkowy CD, dokumentujący m.in. ówczesną współpracę Z'EVa z poetą dźwięku Jacksonem McLow. Szczerze polecam. (Dariusz Brzostek)
Z'EV będzie gościem specjalnym 3. edycji Festiwalu Trans/wizje (jedyny koncert w Polsce!), który odbędzie się 1 grudnia 2012 roku w warszawskim Centrum Sztuki Współczesnej.
Z' EV, born Stefan Joel Weisser on February 8, 1951 in Los Angeles, California is an American poet and musician whose musical interests focus on percussion. He has worked as a professional musician since 1963, and is regarded as a pioneer of industrial music. His work with text and sound has been influenced by Kabbalah, as well as African, Afro-Caribbean and Indonesian music and culture. He has studied Ewe (Ghana) music, Balinese gamelan, and Indian tala. From 1959-65 he studied drumming with Arnie Frank, then Chuck Flores and then Art Anton at Drum City in Van Nuys CA. In 1963 he abandoned Judaism and began his life-long relationship with World religions and esoteric systems.
1964 saw the beginning of his initial attempts at writing Poetry and explorations of both Two and Three dimensional Art forms. Note that some of the Smoke Paintings produced during this period still exist. These were created by manipulating pieces of paper over arrangements of candles to catch the carbon trails. 1967-9 was a period of major import in his Artistic development, for this was when he really learned to 'Listen' and improvise. Together with his long time friend Carl Stone and James Stewart they formed the Hog Fat Blues Band which eventually evolved into the Silent Arts Group. This name was an homage to both the Sonic Arts Group (the original name of the Sonic Arts Union; Robert Ashley, David Behrman, Alvin Lucier and Gordon Mumma) and the first published book of John Cage's writings, entitled Silence (1961).
The S.A.G. was a trio with Carl on Farfisa 'Professional' organ, Vox echo unit and wah-wah pedal and an Ampeg scrambler pedal (upper-harmonic distortion and overdrive) , James on Fender Bass and 'Stefan' on traditional Drum set, performing proto-Jazz Rock. Auditioning for Frank Zappa's Bizarre Records led to them being given time at Bizarre's rehearsal studios on La Brea Blvd. However nothing came from this due to their inability to develop a 'show'. The band ceased activities and both he and Carl went on to attend CalArts. After studying at CalArts from 1969-70 with poets Emmett Williams and Michael S. Bell and writer/critic Sue-Ellen Case, he began producing works using the name S. Weisser, primarily concentrating on visual and sound poetries.
In 1975, he was included in the “Second Generation” show at the Museum of Conceptual Art in San Francisco. For this show he presented the work, 'Book Of Love Being Written As They Touched', performed by 8 female voices. The text was drawn from the 40,320 permutations of the 8 word phrase. Each woman read from a selection of sentences beginning with one of the words. 10 copies of the text were produced by the Computer Science Department at Los Angeles Pierce College in Woodland Hills CA. Copies of the total Text are in the private collections of Emmett Williams and Claes Oldenburg. In 1976 he moved from Los Angeles to the Bay Area, ending up with a storefront studio on MacArthur Boulevard in Oakland, pretty much midway between the headquarters of the Black Panther Party, (who dissolved that year), and the Hells Angels (still extant).
A primary reason for this move was his association with the San Francisco Alternative exhibition space La Mamelle (run by Carl Loeffler and Nancy Evans). In 1977 he presented his first solo percussion performance at La Mamelle under the project title 'Sound of Wind and Limb'. In 1978 he began developing an idiosyncratic performance technique utilizing self-developed instruments formed from industrial materials such as stainless steel, titanium, and PVC plastics. Initially these instruments were assemblages of these materials, used with a movement-based performance style that was a form of marionette, although with the performer visible. He has since come to refer to this performance mode as 'wild-style', a term originally related to graffiti. At this time he first began to perform outside of the Fine Art context initially at the Mabuhay Gardens in San Francisco.
The support he received from Dirk Dirksen was crucial to his development. In the fall of 1978 he began performing under the name Z' EV, which comes from the Jewish name his parents gave him at birth (Sh'aul Z'ev bn Yakov bn Moshe bn Sha'ul). n November and December 1980, Z' EV opened a series of UK and European concerts in the first headlining tour of the British group Bauhaus. On that tour and his first solo tour of Europe immediately afterwards, Z' EV introduced intense metal based percussion music's to the UK and Europe. Critic Jason Pettigrew (current editor-in-chief of Alternative Press Magazine) attests to Z' EV's pioneering use of metal found object as percussion, writing: “Consider your music collection. Neubauten? Test Department? Z’EV’s been there first”.
In 1981, 'Shake Rattle & Roll', a VHS video documenting his first wild-style performance on the East coast (produced by video artist John Childs), was released by Fetish Records in the UK and was the first ‘music’ / art video to be commercially released. Since 1984, he has been concentrating on performing in a more traditional mallet-percussion style, albeit with highly idiosyncratic and “extended” mallet percussion techniques and his self-made or adapted instruments. Both performance modes, (wild-style and mallet percussion), have been described as cacophonous when considered in traditional Western musical terms, because of the dense elemental acoustic phenomena Z' EV's instruments produce. In point of fact, Z' EV doesn't actually consider the results as “music” per se, but more as orchestrations of highly rhythmic acoustic phenomena.
From 1986-90 he was a Guest Teacher in Composition and Improvisation at the Theater School for New Dance Development in Amsterdam, the Netherlands. Together with dancer Ria Higler he mentored a year group through their entire four year course of study. His recordings have been released by labels such as C.I.P., Cold Spring, Die Stadt, Soleilmoon, Tzadik Records, Subterranean and Touch. Z' EV spends as much time as possible in Peckham, England with Conceptual Artist Barbara Steveni. (thethingonthedoorstep)
;-) ;-)
OdpowiedzUsuń