Grupa Liquid Liquid powstała w Nowym Jorku w 1980 roku. Działała jedynie trzy lata i za swego żywota nie wydała ani jednej dużej płyty. A jednak dziś jawi się jako jeden z najbardziej wizjonerskich i wpływowych zespołów nowofalowego funk-punka. Muzycy bazowali na zimnych, surowych i neurotycznych groove'ach, nawiązujących do ówczesnej brytyjskiej postpunkowej awangardy - PIL czy też Pop Group. Wzbogacili je jednak o elementy buzującego na ulicach Wielkiego Jabłka multikulturowego dźwiękowego tygla.
W minimalistycznych, acz podanych z punkowym pazurem rytmicznych kawalkadach Liquid Liquid, słychać było więc nie tylko funk, ale i dub, afrykańskie czy latynoskie polirytmie, a nawet odwołania do transu gamelanów (indonezyjskich rytualnych orkiestr). Zespół korzystał z licznych instrumentów perkusyjnych - charakterystycznego cowbella, kong, marimby - które nadawały muzyce iście plemiennego kolorytu (...)
Potęgę wizji Liquid Liquid najlepiej określa liczba i format - mniej lub bardziej bezpośrednich - spadkobierców. Linia basu z utworu, pt. "Cavern" wykorzystana została w jednym z fundamentalnych dla rozwoju hip-hopu kawałków - "White Lines (Don't Do It)" Grandmaster Flasha z 1983 roku. 10 lat później grupa inspirowała postrockowców, z Tortoise i UI na czele (w 1997, na fali popularności tegoż gatunku nakładem Mo'Wax i Grand Royal wydana została poprzednia składanka podsumowująca jej dorobek, zatytułowana po prostu "Liquid Liquid"). Dziś echa dokonań Nowojorczyków pobrzmiewają w twórczości niezliczonych funk-punkowych, disco-punkowych, a w pewnym stopniu także coraz modniejszych, odwołujących się do afro-beatu formacji. Ascetyczna muzyka Liquid Liquid pozbawiona jest co prawda przebojowości reprezentujących te style gwiazd, niemniej swym hipnotycznym nerwem deklasuje ówczesną i aktualną konkurencję! (Łukasz Iwasiński)
The minimalistic funk of New York's Liquid Liquid consisted almost entirely of percussion grooves with a smattering of bass, plus congas, marimba, and the occasional vocal thrown in. The quartet consisted of Scott Hartley (drums, percussion, talking drum), Richard McGuire (bass, percussion, piano, guitar), Salvatore Principato (percussion, vocals), and Dennis Young (percussion, marimba, roto toms). The band released three EPs during its existence -- 1981's Liquid Liquid and Successive Reflexes, and 1983's Optimo. The latter contained the track "Cavern," which became the basis for Grandmaster Flash's "White Lines (Don't Do It)." In 1997, Grand Royal Records released a collection of those three EPs, plus a 1982 performance, Live from Berkley Square.
The angular, bass-propelled funk grooves of Liquid Liquid laid the groundwork for post-rock bands like Tortoise and Ui more than a decade before the fact -- stripped of all excess and artifice, their hypnotically dub-like sound offered a starkly minimalist counterpoint to the prevailingly lush production of the concurrent disco movement, in the process impacting the development of everything from hip-hop to drum'n'bass. This superbly packaged, 18-track retrospective collects the sum of Liquid Liquid's official output, recorded between 1981 and 1983, and all things considered, it's remarkable just how prescient and modern the group's music really was. Although only the standout, "Cavern" (the basis for the Grandmaster Flash rap classic "White Lines"), is even remotely familiar in any strict sense, the remaining material, with its thickly fluid basslines and circular rhythms, will undoubtedly strike a chord of recognition in anyone versed in the sonic motifs of post-rock and electronica. Ui's Sasha Frere-Jones is thanked on the sleeve, but in truth he's the one owing the debt -- for all intents and purposes, post-rock (and a whole lot more) starts here. (allmusic)
.
OdpowiedzUsuń