Początki grupy John's Children datują się na rok 1964. Na początku byli Geoff McClelland (gitara) i Chris Dorsett (bas). Chris Townson, urodzony w 1948 w Leatherhead, student szkoły plastycznej, chciał z nimi grać, ale był gitarzystą, a oni potrzebowali perkusisty. Zatem nauczył się grać na perkusji. Chris polecił też wokalistę, którym został jego kolega ze szkoły, Louis Grooner. Nieco później dołaczył Andy Ellison (urodzony w 1946 w Leatherhead), który umiał grać na harmonijce. 5-osobowa grupa przyjęła nazwę The Clockwork Onions [...]
Grupa po licznych perturbacjach personalnych poznaje Simon Napier-Bella, menadżera The Yardbirds. Odkrywa, jak sam mówi, grupę The Silence (tak sie wtedy nazywała) w dziwnych okolicznościach.Napier-Bell: "Hewletta, Townsona i Ellisona odkryłem w więzieniu. Siedzieli za włóczęgostwo. Byłem wtedy na wakacjach" . Zapraszają producenta na koncert po powrocie do Anglii.
Napier-Bell dotrzymał obietnicy i przyszedł na występ w ogrodach hotelu The Burford Bridge w Surrey. Koncert był głośny i żywiołowy. Dość powiedzieć, że Ellison ze wzmacniaczami wylądowali w basenie. Napier-Bell zgodził się ich prowadzić po sutej gościnie. Jednocześnie zaproponował zmianę nazwy. Nowa nazwa, John's Children, pochodziła od imienia ich lidera, Johna Hewitta. Simon zdał sobie jednak sprawę, że możliwości muzyczne grupy są bardzo niewielkie, a szczególnie lidera. Zmienił także ich image. Przyodział ich na koncertach w białe kostiumy, aby wyglądali czysto i kontrastowali z wygłupami na scenie [...]
Grupa po licznych perturbacjach personalnych poznaje Simon Napier-Bella, menadżera The Yardbirds. Odkrywa, jak sam mówi, grupę The Silence (tak sie wtedy nazywała) w dziwnych okolicznościach.Napier-Bell: "Hewletta, Townsona i Ellisona odkryłem w więzieniu. Siedzieli za włóczęgostwo. Byłem wtedy na wakacjach" . Zapraszają producenta na koncert po powrocie do Anglii.
Napier-Bell dotrzymał obietnicy i przyszedł na występ w ogrodach hotelu The Burford Bridge w Surrey. Koncert był głośny i żywiołowy. Dość powiedzieć, że Ellison ze wzmacniaczami wylądowali w basenie. Napier-Bell zgodził się ich prowadzić po sutej gościnie. Jednocześnie zaproponował zmianę nazwy. Nowa nazwa, John's Children, pochodziła od imienia ich lidera, Johna Hewitta. Simon zdał sobie jednak sprawę, że możliwości muzyczne grupy są bardzo niewielkie, a szczególnie lidera. Zmienił także ich image. Przyodział ich na koncertach w białe kostiumy, aby wyglądali czysto i kontrastowali z wygłupami na scenie [...]
Będąc wtedy w Los Angeles, Simon zainteresował się pewnymi muzykami sesyjnymi, którzy nagrali jego kompozycję Smashed Blocked. W Anglii dodano wokal Andy Ellisona i mówiony wstęp. Aby ukryć wokalne braki Ellisona, nałożono we wstępie odgłosy kibiców klubu piłkarskiego Arsenal. W sumie dawało to niewiarygodną mieszankę. EMI odmówiła mu wydania płytki ze względu na inspirowany narkotykami tytuł. Zmienił więc go na The Love I'd Thought I'd Found. W Anglii singla wydała Columbia, która wtedy znajdowała się pod EMI. W USA wyszedł dzięki wytwórni White Whale pod nazwą oryginalną Smashed Blocked. Zajął #98 na listach ogólnych, wyjątkowo dobrze sprzedał się w Kalifornii i na Florydzie. W Kanadzie wydała go wytwórnia REO. Na stronie B znalazła się piosenka Strange Affair. W Anglii singiel przepadł zupełnie. Grupa grała nagranie ze strony A na koncertach, ale zawsze pod nazwą Smashed Blocked. Simon otrzymał propozycję z White Whale dotyczącą nagrania albumu.
Simon Napier-Bell uznał, że najlepszym wyjściem w celu sprostania oczekiwaniom wytwórni White Whale będzie nagranie albumu koncertowego. Wrzucił muzyków do studio (Advision Studios), gdzie mieli nagrać 10 piosenek najlepiej, jak potrafią. Potem zaczął obrabiać taśmy. Nakładać na ścieżkę dźwiękową krzyki i odgłosy wzięte żywcem z filmu The Beatles, A Hard Day's Night. W rezultacie powstał album Orgasm, który nie brzmiał dobrze, gdyż krzyki dziewcząt zagłuszały instrumenty. Album jest jednakowoż dokumentem pierwszych zórz psychodelii [...]
Planowana data wydania albumu Orgasm w USA. Największym problemem okazała się okładka z dziewczyną. Zdjęcie reklamowe wysłane do USA spowodowało 35 000 zamówień. Jednak wskutek protestu amerykańskiej organizacji The Daughters Of The Revolution, zajmującej się moralną stroną życia, plany wydania albumu odłożono i to niestety na długo, jak pokazała przyszłość. Dopiero w 1971 roku White Whale wydała album ze zmienioną okładką, ale po edycji promocyjnych egzemplarzy, postanowiono zarzucić pomysł. Album nigdy miał nie być wydany w Anglii i nikt się o to nie starał. Anglia zobaczyła ten tytuł dopiero w 1982 roku [...]
Simon Napier-Bell uznał, że najlepszym wyjściem w celu sprostania oczekiwaniom wytwórni White Whale będzie nagranie albumu koncertowego. Wrzucił muzyków do studio (Advision Studios), gdzie mieli nagrać 10 piosenek najlepiej, jak potrafią. Potem zaczął obrabiać taśmy. Nakładać na ścieżkę dźwiękową krzyki i odgłosy wzięte żywcem z filmu The Beatles, A Hard Day's Night. W rezultacie powstał album Orgasm, który nie brzmiał dobrze, gdyż krzyki dziewcząt zagłuszały instrumenty. Album jest jednakowoż dokumentem pierwszych zórz psychodelii [...]
Planowana data wydania albumu Orgasm w USA. Największym problemem okazała się okładka z dziewczyną. Zdjęcie reklamowe wysłane do USA spowodowało 35 000 zamówień. Jednak wskutek protestu amerykańskiej organizacji The Daughters Of The Revolution, zajmującej się moralną stroną życia, plany wydania albumu odłożono i to niestety na długo, jak pokazała przyszłość. Dopiero w 1971 roku White Whale wydała album ze zmienioną okładką, ale po edycji promocyjnych egzemplarzy, postanowiono zarzucić pomysł. Album nigdy miał nie być wydany w Anglii i nikt się o to nie starał. Anglia zobaczyła ten tytuł dopiero w 1982 roku [...]
14 lipca 1967 miał się ukazać kolejny SP Midsummer Night's Scene / Sara Crazy Child z oboma kompozycjami Marca. Niestety, płytka była wytłoczona, ale nikt jej nie zamawiał. Parę tuzinów kopii zasiliło tylko fan-kluby. Sytuacja ta spowodowała wewnętrzne waśnie i Marc szybko opuścił zespół. Nie był zadowolony ze sposobu, w jaki zespół zagrał jego kompozycje.
Bolan: "Odszedłem od John's Children, gdyż chcieli zrobić ze mnie małpę. Kiedy odszedłem, zabrali moją gitarę i sprzedali. Przez dwa lata spałem u ludzi na podłogach. Na jednej z podłóg spotkałem Steve'a." (Marc & The English Underground, Harold Bronson, Hit Parader, 02.1973).
"W życiu towarzyskim Marc trzymał się z daleka od reszty. Andy Ellison wspominał później, że zespół wszedł w narkotyki i odstawił LSD, ale Marc zaledwie okazjonalnie używał wina i spędzał większość czasu na pisaniu piosenek. To było jednym z powodów, dla którym mariaż Bolana z John's Children miał być jedynie krótkim związkiem. U Marca narastał także brak satysfakcji z powodu tego, że to John a nie Marc wybierał muzyczny kierunek dla zespołu. Drugim singlem miał być Midsummer Nights Scene / Sarah Crazy Child, obie kompozycje Marca. Ale z powodów, które są niejasne do dziś singiel odłożono na półkę w ostatniej minucie juz po jego częściowym wytłoczeniu. Zamiast niego pojawił się numer Come And Play With Me In The Garden autorstwa Hewlett/Townsen." [...]
Po odejściu Marca, John's Children nagrywają dalej (...) Zespół starał się wyjść z impasu i uzupełnić skład. Nowym gitarzystą został Trevor White z zespołu The A-Jaes, grającego lokalnie w Leatherhead. Marc Bolan od niego właśnie kupił gibsona. Trevor nie miał za bardzo okazji, aby zapoznać się ze zwyczajami zespołu, gdyż zaraz po jego wejściu, grupa rozpadła się w trakcie tournee brytyjskiego, podczas którego Hewlett i Townson starli się ostro. (rockw3h)
Smashed Blocked! to płyta zawierająca nagrania z singli i odrzuty z sesji dla BBC.
Bolan: "Odszedłem od John's Children, gdyż chcieli zrobić ze mnie małpę. Kiedy odszedłem, zabrali moją gitarę i sprzedali. Przez dwa lata spałem u ludzi na podłogach. Na jednej z podłóg spotkałem Steve'a." (Marc & The English Underground, Harold Bronson, Hit Parader, 02.1973).
"W życiu towarzyskim Marc trzymał się z daleka od reszty. Andy Ellison wspominał później, że zespół wszedł w narkotyki i odstawił LSD, ale Marc zaledwie okazjonalnie używał wina i spędzał większość czasu na pisaniu piosenek. To było jednym z powodów, dla którym mariaż Bolana z John's Children miał być jedynie krótkim związkiem. U Marca narastał także brak satysfakcji z powodu tego, że to John a nie Marc wybierał muzyczny kierunek dla zespołu. Drugim singlem miał być Midsummer Nights Scene / Sarah Crazy Child, obie kompozycje Marca. Ale z powodów, które są niejasne do dziś singiel odłożono na półkę w ostatniej minucie juz po jego częściowym wytłoczeniu. Zamiast niego pojawił się numer Come And Play With Me In The Garden autorstwa Hewlett/Townsen." [...]
Po odejściu Marca, John's Children nagrywają dalej (...) Zespół starał się wyjść z impasu i uzupełnić skład. Nowym gitarzystą został Trevor White z zespołu The A-Jaes, grającego lokalnie w Leatherhead. Marc Bolan od niego właśnie kupił gibsona. Trevor nie miał za bardzo okazji, aby zapoznać się ze zwyczajami zespołu, gdyż zaraz po jego wejściu, grupa rozpadła się w trakcie tournee brytyjskiego, podczas którego Hewlett i Townson starli się ostro. (rockw3h)
Smashed Blocked! to płyta zawierająca nagrania z singli i odrzuty z sesji dla BBC.
Andy Ellison: vocals
Geoff McClelland: guitar
Marc Bolan: guitar (replaced McClelland in March 1967)
John Hewlett: bass
Chris Townson: drums
Chris Colville: drums (only at live-appearances)
link in comments
Geoff McClelland: guitar
Marc Bolan: guitar (replaced McClelland in March 1967)
John Hewlett: bass
Chris Townson: drums
Chris Colville: drums (only at live-appearances)
Smashed Blocked (Promo Video)
A must not only for T. Rex archaeologists, but for anyone with a yearning to discover what the best of British freakbeat sounds like, Smashed Blocked! reprises the six months or so that Marc Bolan spent with mod psychedelics John's Children in 1967, adding the group's two earlier 45s (the U.S. hit title track included), and a random selection of rarities and acetates to what would otherwise appear a fairly standard track listing. Most of the titles here have already appeared on a myriad compilations. Did they really need to be released one more time? Appearances can be deceptive. Of the nine (out of 17) tracks that boast some kind of Bolan-ic intervention, only one has previously seen the light of day on official releases: the outtake "Hippy Gumbo." The singles "Midsummer Night's Scene" and "Remember Thomas A. Beckett," together with the post-Bolan "Come and Play With Me in the Garden" and "Jagged Time Lapse," are present as alternate takes with noticeable, if not precisely Earth-shattering differences; "Mustang Ford" and the backing track for "Sally Was an Angel" are familiar only from bootlegs; and the set comes to a shattering conclusion with four cuts from a 1967 BBC session, recorded shortly after drummer Chris Townson returned from a tour with the Who, where he sat in for a poorly Keith Moon. The reproduction is no better than the crunchy-sounding bootleg EP that appeared in the late '80s, and may even come from the same source. But at least it won't deteriorate any further. To this already mouthwatering selection can be added the original acetate pressing for "Smashed Blocked," still laboring beneath its working title of "The Love I Thought I'd Found," and the group's "lost" third Columbia label single, the fuzz-drenched "Not the Sort of Girl You'd Take to Bed." There's also a reprise of "Strange Affair," without the pointless backward tape effects found on the Orgasm album release, plus another chance to hear Jeff Beck's crucial solo in the B-side "But She's Mine." And while the John's Children catalog still cries out for a decent housekeeping job, but at least the component parts are now in place. Around the same time as this album was released, a copy of the original "Midsummer Night Scene" 45 sold in England for over 4,000 dollars. Smashed Blocked! grants the opportunity to hear what all that fuss is about for considerably less outlay than that. ~ Dave Thompson, All Music Guide
link in comments
link
OdpowiedzUsuń