Tadeusz Woźniak (pseudonim Daniel Dan, ur. 6 marca 1947 roku, Warszawa), gitarzysta, kompozytor i piosenkarz, w dzieciństwie uczył się gry na skrzypcach, był uczniem szkoły baletowej. Debiutował w kawiarni Nowy Świat z zespołem Dzikusy (piosenki: Kiedy mówisz coś, Na dobre i złe, Stale to samo, 1966), występował w zespołach Niebiesko-Czarni i Czterech (Zgasły wspomnienia, 1967), a rok później rozpoczął karierę jako solista. Reprezentuje popularny w latach sześćdziesiątych nurt folk-rockowy, śpiewa nastrojowe ballady, akompaniując sobie na gitarze.
Wylansował piosenki: Hej, Hanno (muz. Katarzyna Gaertner, sł. Agnieszka Osiecka, nagroda za interpretację, VI KFPP, Opole, 1968), Ostatnia kula (muz. Wierzyca, sł. Edward Fiszer), To będzie syn (muz. Tadeusz Woźniak i Wojciech Korda, sł. Bogdan Loebl, nagroda specjalna, festiwal w Soczi, 1968), Widziałem (sł. Marek Grechuta) i własne utwory ze słowami poety Bogdana Chorążuka: Ciche, białe kołysanie, Dosłowność, Dziwni ludzie, Senna kołysanka, Smak i zapach pomarańczy, Świat jak zwariowany, Tren o róży, Z dobrych przeczuć, Z pragnienia w pragnienie, Zanosi się na noc, Zatrzymała się godzina, Zegarmistrz światła (nagroda główna na X KFPP, Opole, 1972).
Był kierownikiem muzycznym Teatru Dramatycznego w Wałbrzychu. Komponuje muzykę teatralną (Wesele, Teatr Polski w Poznaniu, nagroda na II Konfrontacjach Teatralnych, Opole, 1976, Odprawa posłów greckich, Teatr Dramatyczny, Białystok, nagroda na Festiwalu Teatrów Polski Północnej w Toruniu, Mistrz i Małgorzata, Teatr Polski, Bydgoszcz, Hamlet, Sen nocy letniej, Wesołe kumoszki z Windsoru, Faust, Mazepa, Horsztyński, Szewcy, Oni, Iwona, księżniczka Burgunda) i musicale (Alicja w krainie dziwów i Lato Muminków, nagroda na I Ogólnopolskim Festiwalu Sztuk Dziecięcych w Wałbrzychu, 1979, Kołysanka z rep. Krystyny Prońko).
Jest laureatem nagród na Festiwalu Piosenki Studenckiej (Gliwice, 1967), FAMA (Świnoujście, 1967, 1968), II nagrody na festiwalu w Dreźnie (1971), III nagrody na Coupe d’Europe w Villach (1974), Srebrnej Maski za działalność muzyczną w Teatrze Dramatycznym w Płocku (1992). Tworzy poetyckie i muzyczne programy telewizyjne oraz muzykę do filmów animowanych. Śpiewa skomponowaną przez siebie piosenkę w czołówce serialu telewizyjnego Plebania.
Archiwum nie zawiera niestety jednej piosenki - "Tren o róży"
Wylansował piosenki: Hej, Hanno (muz. Katarzyna Gaertner, sł. Agnieszka Osiecka, nagroda za interpretację, VI KFPP, Opole, 1968), Ostatnia kula (muz. Wierzyca, sł. Edward Fiszer), To będzie syn (muz. Tadeusz Woźniak i Wojciech Korda, sł. Bogdan Loebl, nagroda specjalna, festiwal w Soczi, 1968), Widziałem (sł. Marek Grechuta) i własne utwory ze słowami poety Bogdana Chorążuka: Ciche, białe kołysanie, Dosłowność, Dziwni ludzie, Senna kołysanka, Smak i zapach pomarańczy, Świat jak zwariowany, Tren o róży, Z dobrych przeczuć, Z pragnienia w pragnienie, Zanosi się na noc, Zatrzymała się godzina, Zegarmistrz światła (nagroda główna na X KFPP, Opole, 1972).
Był kierownikiem muzycznym Teatru Dramatycznego w Wałbrzychu. Komponuje muzykę teatralną (Wesele, Teatr Polski w Poznaniu, nagroda na II Konfrontacjach Teatralnych, Opole, 1976, Odprawa posłów greckich, Teatr Dramatyczny, Białystok, nagroda na Festiwalu Teatrów Polski Północnej w Toruniu, Mistrz i Małgorzata, Teatr Polski, Bydgoszcz, Hamlet, Sen nocy letniej, Wesołe kumoszki z Windsoru, Faust, Mazepa, Horsztyński, Szewcy, Oni, Iwona, księżniczka Burgunda) i musicale (Alicja w krainie dziwów i Lato Muminków, nagroda na I Ogólnopolskim Festiwalu Sztuk Dziecięcych w Wałbrzychu, 1979, Kołysanka z rep. Krystyny Prońko).
Jest laureatem nagród na Festiwalu Piosenki Studenckiej (Gliwice, 1967), FAMA (Świnoujście, 1967, 1968), II nagrody na festiwalu w Dreźnie (1971), III nagrody na Coupe d’Europe w Villach (1974), Srebrnej Maski za działalność muzyczną w Teatrze Dramatycznym w Płocku (1992). Tworzy poetyckie i muzyczne programy telewizyjne oraz muzykę do filmów animowanych. Śpiewa skomponowaną przez siebie piosenkę w czołówce serialu telewizyjnego Plebania.
Archiwum nie zawiera niestety jednej piosenki - "Tren o róży"
Hej Hanno (1975)
Tadeusz Wozniak is a very special singer and musican. His famous songs came from the early seventies like "Zagarmistrz swiatla". The second album also was very interesting and... very progressive. Wozniak joined the ballads with progressive and jazz-rock elements. This archive is incomplete (one track is missed)
link in comments
link
OdpowiedzUsuńto niesamowita płyta,taki polski jimi Hendrix expres)i jazz.poezja,dobry rock)najpiękniejszy wypadek przy pracy).......pozdrawiam Pablopicaso
OdpowiedzUsuńPlanuje zakup, ale dokońca nie wiem czy warto. I tak sie zastanwiam czy można by tą link'e jakoś naprawić bo coś sie chyba spsóła.
OdpowiedzUsuńZ linkiem wszystko w porzadku. Dziala bez problemow
OdpowiedzUsuńA gdzie Tren o roży?Pozdrowienia.
OdpowiedzUsuńPrzecie napisalem w poscie, ze nie ma "Trenu o rozy", bo po prostu go nie mam. Pozdrawiam rowniez bardzo serdecznie.
OdpowiedzUsuńWitam serdecznie,
OdpowiedzUsuńczy posiadasz może pierwszą, moim zdaniem lepszą płytę Tadeusza Woźniaka? Sam mam ją na winylu, lecz nie mogę jej nigdzie w internecie znaleźć w całości. Czy potrafisz ten problem rozwiązać?
Pozdrawiam.
BAQUANUE