MC5 (Motor City Five) - zespół hardrockowy, powstały w Detroit w 1964 r. Zespół osiągnął popularność po wydaniu swojego pierwszego albumu, Kick Out the Jams, nagranego na żywo w dniach 30 i 31 października 1968. Jest on uważany za jedno z największych osiągnięć w historii rock and rollowych płyt koncertowych.
Po wydaniu płyty pojawiły się kontrowersje związane ze słowami wykrzykiwanymi w tytułowym utworze: "Kick out the jams, motherfuckers!". W późniejszych wydaniach zostały one ocenzurowane i pojawiały się jako "Kick out the jams, brothers and sisters!" (Do pierwotnej wersji powrócono na wydaniach CD). Natomiast kontrowersje związane z polityką pojawiły się po tym, jak do gwałtownych protestów doszło po występie zespołu podczas Konwencji Narodowej Demokratów w 1968 w Chicago.
Drugi album, Back in the USA, wyprodukowany przez Jona Landaua, przyszłego mentora Bruce'a Springsteena, dzięki prostej, szybkiej, ostrej i agresywnej grze dostarczył podstaw dla punk rocka. Trzeci album, High Time, stanowił inspirację m.in. dla takich zespołów jak Aerosmith i Kiss.
13 lutego 1972 Michael Davis opuścił zespół MC5. Pozostali trzej członkowie grupy nagrali jeszcze trzy nowe utwory - "Gold," "Train Music," i "Inside Out" - do ścieżki dźwiękowej filmu Gold. Była to ostatnia sesja nagraniowa zespołu - wkrótce potem drogi muzyków rozeszły się w związku z problemami narkotykowymi.
Niedoceniany w swoich czasach, zespół MC5 jest obecnie uważany za jeden z ważniejszych w historii muzyki rockowej. Fred "Sonic" Smith założył zespół Sonic's Rendezvous Band, z którym wydał kilka płyt; poślubił piosenkarkę Patti Smith i wycofał się z branży muzycznej, aby zająć się rodziną.
Wayne Kramer pojawiał się czasami na albumach innych wykonawców, zanim trafił do więzienia za wykroczenia związane z narkotykami. Nieoczekiwanie spotkał tam basistę MC5, Michaela Davisa, odsiadującego wyrok za podobne przewinienia. Po wyjściu z więzienia Kramer wydał kilka albumów solowych. Robin Tyner zmarł w 1991, natomiast Fred "Sonic" Smith w 1994.
W 2003 roku Kramer, Davis i Thompson ponownie zagrali razem. Występ odbył się w 100 Club w Londynie. Miejsce Freda Smitha zajął Nicke Andersson z zespołu The Hellacopters. Swoich głosów użyczyli też David Vanian z The Damned, Lemmy Kilmister z Motörhead, Ian Astbury z The Cult i piosenkarka Kate O'Brien. Natomiast w sekcji dętej, podobnie jak na albumie High Time, zagrali Charles Moore i Buzzy Jones.
W 2004 odbyło się światowe tournée zespołu, pod nazwą DKT/MC5. Zespołowi znowu towarzyszyło wielu gości, takich jak Mark Arm z Mudhoney, Nicke Royale z The Hellacopters, Evan Dando z The Lemonheads, Marshall Crenshaw, i in. Od lutego 2005, wokalistą zespołu jest Handsome Dick Manitoba.W maju 2006 basista Michael Davis doznał urazu kręgosłupa w wypadku motocyklowym.
Po wydaniu płyty pojawiły się kontrowersje związane ze słowami wykrzykiwanymi w tytułowym utworze: "Kick out the jams, motherfuckers!". W późniejszych wydaniach zostały one ocenzurowane i pojawiały się jako "Kick out the jams, brothers and sisters!" (Do pierwotnej wersji powrócono na wydaniach CD). Natomiast kontrowersje związane z polityką pojawiły się po tym, jak do gwałtownych protestów doszło po występie zespołu podczas Konwencji Narodowej Demokratów w 1968 w Chicago.
Drugi album, Back in the USA, wyprodukowany przez Jona Landaua, przyszłego mentora Bruce'a Springsteena, dzięki prostej, szybkiej, ostrej i agresywnej grze dostarczył podstaw dla punk rocka. Trzeci album, High Time, stanowił inspirację m.in. dla takich zespołów jak Aerosmith i Kiss.
13 lutego 1972 Michael Davis opuścił zespół MC5. Pozostali trzej członkowie grupy nagrali jeszcze trzy nowe utwory - "Gold," "Train Music," i "Inside Out" - do ścieżki dźwiękowej filmu Gold. Była to ostatnia sesja nagraniowa zespołu - wkrótce potem drogi muzyków rozeszły się w związku z problemami narkotykowymi.
Niedoceniany w swoich czasach, zespół MC5 jest obecnie uważany za jeden z ważniejszych w historii muzyki rockowej. Fred "Sonic" Smith założył zespół Sonic's Rendezvous Band, z którym wydał kilka płyt; poślubił piosenkarkę Patti Smith i wycofał się z branży muzycznej, aby zająć się rodziną.
Wayne Kramer pojawiał się czasami na albumach innych wykonawców, zanim trafił do więzienia za wykroczenia związane z narkotykami. Nieoczekiwanie spotkał tam basistę MC5, Michaela Davisa, odsiadującego wyrok za podobne przewinienia. Po wyjściu z więzienia Kramer wydał kilka albumów solowych. Robin Tyner zmarł w 1991, natomiast Fred "Sonic" Smith w 1994.
W 2003 roku Kramer, Davis i Thompson ponownie zagrali razem. Występ odbył się w 100 Club w Londynie. Miejsce Freda Smitha zajął Nicke Andersson z zespołu The Hellacopters. Swoich głosów użyczyli też David Vanian z The Damned, Lemmy Kilmister z Motörhead, Ian Astbury z The Cult i piosenkarka Kate O'Brien. Natomiast w sekcji dętej, podobnie jak na albumie High Time, zagrali Charles Moore i Buzzy Jones.
W 2004 odbyło się światowe tournée zespołu, pod nazwą DKT/MC5. Zespołowi znowu towarzyszyło wielu gości, takich jak Mark Arm z Mudhoney, Nicke Royale z The Hellacopters, Evan Dando z The Lemonheads, Marshall Crenshaw, i in. Od lutego 2005, wokalistą zespołu jest Handsome Dick Manitoba.W maju 2006 basista Michael Davis doznał urazu kręgosłupa w wypadku motocyklowym.
Rob Tyner - vocals
Fred "Sonic" Smith - guitar
Wayne Kramer - guitar
Steev Moorehouse - bass
Dannis Thompson - drums
Michael Davis - bass (on track 7)
Fred "Sonic" Smith - guitar
Wayne Kramer - guitar
Steev Moorehouse - bass
Dannis Thompson - drums
Michael Davis - bass (on track 7)
MC5 - the legendary Detroit "Motor City Five" band, are hailed as seminal pioneers of high-energy rock'n'roll and punk.
They first came to prominence in the politically-charged late 60's as the Official White Panther Party Band, preaching revolutionary ideology alongside dope, sex and r'n'r. Played the infamous 1968 Democratic Convention that turned into a police riot. Their activist manager, John Sinclair then became a hippie martyr after being jailed for 10 years for possessing 2 joints, inspiring John Lennon's "10 For 2" song.
White Panther Party Manifesto: "We want a free planet. We want free land; free food; free shelter; free clothing; free music; and free culture. Free media; free technology; free education; free health care; free bodies; free people; free time and space - EVERYTHING FREE"
They were thrown off their first label, Electra, after taking music paper ads in the labels name attacking a shop not stocking their album with the infamous "Kick Out The Jams, Motherfuckers!" intro. Signed to Atlantic for the "Back In The USA" (produced by Jon Landau) and "High Time" albums but couldn't shake off the "revolutionary band" tag. Now greatly revered posthumously. Guitarist Wayne Kramer continues with a solo career on Epitaph.
"Thunder Express" documents their gig recorded in France in 72 at Studio Castle Herouville for a TV show.
They first came to prominence in the politically-charged late 60's as the Official White Panther Party Band, preaching revolutionary ideology alongside dope, sex and r'n'r. Played the infamous 1968 Democratic Convention that turned into a police riot. Their activist manager, John Sinclair then became a hippie martyr after being jailed for 10 years for possessing 2 joints, inspiring John Lennon's "10 For 2" song.
White Panther Party Manifesto: "We want a free planet. We want free land; free food; free shelter; free clothing; free music; and free culture. Free media; free technology; free education; free health care; free bodies; free people; free time and space - EVERYTHING FREE"
They were thrown off their first label, Electra, after taking music paper ads in the labels name attacking a shop not stocking their album with the infamous "Kick Out The Jams, Motherfuckers!" intro. Signed to Atlantic for the "Back In The USA" (produced by Jon Landau) and "High Time" albums but couldn't shake off the "revolutionary band" tag. Now greatly revered posthumously. Guitarist Wayne Kramer continues with a solo career on Epitaph.
"Thunder Express" documents their gig recorded in France in 72 at Studio Castle Herouville for a TV show.
link in comments
link
OdpowiedzUsuńHi friend,
OdpowiedzUsuńThanks for your saturday's posts
Cheers from Paris
Bertrand
No pierwszy punkowy band swiata, nie?
OdpowiedzUsuń