Szwedzki zespól Samla Mammas Manna założony został w Uppsali w 1969 roku przez klawiszowca Larsa Hollmera, perkusistę Hasse Bruniussona, basistę Larsa Krantza oraz jeszcze jednego perkusistę Henryego "Bebben" Oberga. Swój pierwszy poważny koncert dali w 1970 roku na niezależnym festiwalu Festen pa Gärdet i już rok później podpisali kontrakt z wytwornią Silence Records, dla której nagrali pierwszy album zatytułowany po prostu "Samla Mammas Manna". Muzyka na nim zawarta to przeważnie instrumentalne i w zabawny sposób zagrane kompozycje z wybijającymi się na pierwszy plan improwizacjami Larsa Hollmera na klawiszach oraz świetną grą Hasse Bruniussona na perkusji. W 1971 roku zespól opuszcza Henry Oberg, ale za to wkrótce skład grupy wzmocniony zostaje o gitarzystę Coste Apetrea. Muzycy w nowym składzie intensywnie w tym okresie udzielają się, koncertując dużo na terenie całej Szwecji. Ich muzyka z czasem zaczęła zmieniać trochę brzmienie, wyczuwa się w niej wpływy jazzu, rocka w klimatach Franka Zappy a wszystko to połączone zostało na dodatek z odrobiną szwedzkiej muzyki ludowej. Taka właśnie jest ich druga płyta "Maltid" z 1973 roku. Znajdziemy na niej dużo zwariowanej, pełnej humoru i naprawdę świetnie zagranej muzyki, wszystko tu aż tryska inwencją i energią. Po wydawnictwie tym, przez wielu uznawanym za szczytowe osiągnięcie zespołu przychodzi jeszcze "Klossa knapitatet" z 1974 roku i "Snorungarnas Symfoni" z 1976. Rok później zmieniają nieco skład i nazwę na Zamla Mammaz Manna a ich muzyka podąża bardziej w kierunku improwizacji. W okresie tym nawiązują również współpracę z ruchem Rock In Opposition i wraz z wieloma zespołami spod tego znaku często koncertują po całej Europie. W 1981 roku dochodzi do kolejnych roszad personalnych oraz następnej zmiany nazwy, tym razem na Von Zamla. Ich muzyka staje się bardziej złożona, mniej rockowa i skupia się na dłuższych kompozycjach. Pod szyldem tym grają do 1984 roku. Zespól formuje się ponownie w starym składzie i pod pierwotną nazwą Samla Mammas Manna w 1990 roku z myślą o kontynuacji dobrej zabawy. Zostają ciepło przyjęci przez fanów, koncertują więc a nawet nagrywają płyty "Kaka" oraz "Dear Mamma". Niestety, wraz ze śmiercią Larsa Hollmera w 2008 roku, zamknięty zostaje prawdopodobnie ostatni rozdział historii tej niezwykle barwnej grupy.
Although little known in the United States, the experimental and quirky avant-progressive rock outfit Samla Mammas Manna enjoyed a following in Scandinavia beginning in the early '70s. The Samlas were formed in Uppsala, Sweden, in 1969, when their original lineup consisted of keyboardist Lars Hollmer, bassist Lars Krantz, drummer Hans Bruniusson, and percussionist Henrik "Bebben" Öberg. The Samlas recorded at the Chickenhouse, which was so named because it really was built on a former chicken house that had belonged to Hollmer's mother. It was at the Chickenhouse that Samla Mammas Manna recorded their self-titled debut album of 1971 for Silence Records. Öberg left the group that year, and the Samlas spent several months as a trio before guitarist Coste Apetrea came on board in 1972. The Samlas' second album, Maltid (Meal Time), came out on Silence in 1974 and was followed by Klossa Knapitatet (also on Silence) in 1975 and the 1976 MNW release Snorungarnas Symfoni (Snotty-Nosed Symphony), written by ex-Californian Gregory Fitzpatrick, who had moved to Sweden in 1968. The band continued to go through personnel changes and adopted the Zamla Mammaz Manna moniker after Apetrea left the group in 1977 and was replaced by Eino Haapala, who is featured on the Silence double LP Schlagerns Mystik/För Äldre Nybegynnare from 1978 and 1980's Familjesprickor (Family Cracks).
The group broke up after Familjesprickor, but in 1990 the name Samla Mammas Manna was reborn after Bruniusson, Apetrea, Hollmer, and Krantz began reminiscing about old times at Bruniusson's 40th birthday party and decided to hold a reunion concert. The 1990s and 2000s found the group performing live shows in Scandinavia, Quebec, Russia, Japan, and the United States and recording for the Swedish Amigo label. Following the release of the Kaka album in 1999, Bruniusson departed from the band, however, and was replaced by Japanese drummer Tatsuya Yoshida (of Ruins and Koenji Hyakkei). The band's last North American concert was in September 2007 at Le Festival des Musiques Progressives de Montreal; sadly, Lars Hollmer became seriously ill in 2008 and died on Christmas Day of that year, presumably closing the final chapter of Samla Mammas Manna. One year previously, in December 2007, the Japanese Arcangelo label released the Samla/Zamla Box, an eight-disc box set containing all the Samla/Zamla albums from the band's self-titled debut through Familjesprickor, remastered and in individual cardboard sleeves reproducing the original album art, and in some cases also including bonus tracks. The box also included the Gregory Fitzpatrick album Bildcirkus (Circus of Pictures), not actually a Samla/Zamla album but including Apetrea and Bruniusson among the personnel. (AMG)
link in comments
link
OdpowiedzUsuń