Zespół Instrumentalny Marka Sewena - Ksiezyc na Tahiti (1969)


Marek Sewen - kompozytor, dyrygent, aranżer i altowiolista. Absolwent Wydziału Pedagogicznego i Wydziału Instrumentalnego Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Poznaniu w klasie altówki Jana Rakowskiego. Studiował także kompozycję u OsobaTadeusza Szeligowskiego i Bolesława Poradowskiego. W czasie studiów grał w orkiestrze Filharmonii Poznańskiej i komponował, m.in. piosenki i pieśni do tekstów OsobaAdama Asnyka i OsobaMarii Konopnickiej. W latach 1956–1966 grał w orkiestrze Filharmonii Narodowej. W latach 1965-1966 przebywał w Stanach Zjednoczonych, współpracując twórczo z MGS – Studio Hollywood.

W 1968 r. założył studyjną orkiestrę kameralną Warszawskie Smyczki, którą prowadził do 1974 r. Zespół złożony był z najwybitniejszych muzyków Filharmonii Narodowej – nagrywał płyty, audycje radiowe i telewizyjne, koncertował w kraju i kilku krajach europejskich.

W 1975 roku z inicjatywy prof. Stanisława Lorentza zorganizował zespół Capella Arcis Varsoviensis/Kapela Zamku Warszawskiego/, który swą działalnością nawiązywał do dawnych tradycji muzycznych Zamku Królewskiego w Warszawie. Zespół koncertował w kraju i zagranicą. Nagrywał i występował w Polskim Radio oraz telewizji. Nagrywał dawną muzykę polską dla firmy angielskiej OLYMPIA, m. in. Dzieła Wszystkie Adama Jarzębskiego.

W 1985 roku Capella została przekształcona w Warsaw Chamber Orchestra, z którą Marek Sewen odbył liczne tournee koncertowe na czterech kontynentach oraz nagrywał płyty kompaktowe dla krajowych i zagranicznych producentów. Także w 1985 roku Marek Sewen powołał zespół muzyczny Warsaw Symphony Orchestra, którego przeznaczeniem był udział w uroczystych koncertach i wydarzeniach artystycznych Warszawy. Z orkiestrami tymi dokonał licznych nagrań archiwalnych dla Polskiego Radia. Nagrywał płyty w kraju i za granicą z repertuarem orkiestrowym oraz z solistami, m.in. ze Stefanią Toczyską, Wiesławem Ochmanem, Paulosem Raptisem, japońską pianistką Yoshiko Okadą i flecistką Elżbietą Gajewską.

Koncertował w Belgii, ZSRR, NRD, RFN, Czechosłowacji, we Francji, Hiszpanii, Szwajcarii i Argentynie. Współpracował z polskimi i zagranicznymi orkiestrami symfonicznymi. W 1958 r. nawiązał współpracę, jako kompozytor i aranżer, z orkiestrą Polskiego Radia pod dyrekcją OsobaStefana Rachonia. Dyrygował poza Polską w: Grecji, Rosji, Bułgarii, Francji, Niemczech, Wenezueli oraz Japonii.

Równocześnie z działalnością koncertową komponował. Pierwsze piosenki estradowe napisał dla Anny German (Piosenka dla synka) i dla Ireny Santor (Piosenka dla mojej matki).

Jest kompozytorem: oratorium To pejzaż mojej ziemi (sł. Adam Kreczmar, Jacek Hohensee), wydanego na LP To pejzaż mojej ziemi – Beat Oratorio; utworów muzyki symfonicznej: Symfonia nr 2 op. 19, Sinfonia sacra op. 16, Uwertura na orkiestrę symfoniczną, Exodus 43 na smyczki, Koncert na altówkę i orkiestrę symfoniczną, Koncert na flet i orkiestrę kameralną, Koncert na trąbkę i orkiestrę, Insurection Cantata na głos i smyczki, kwintet fortepianowy Marginesy; utworów instrumentalnych: Uwertura egzotyczna, Taniec brazylijski, Taniec meksykański i Staromiejskie latarenki; muzyki do filmów i spektakli teatralnych; ilustracji muzycznych do bajek dla dzieci; piosenek m.in. dla Stana Borysa, Bractwa Kurkowego, Anny German, Jolanty Kubickiej, Haliny Kunickiej, Joanny Rawik, Ireny Santor, Urszuli Sipińskiej, Zdzisławy Sośnickiej, grupy Test, Teresy Tutinas, Violetty Villas i zespołu Waganci (...)

Otrzymał specjalny dyplom za opracowanie hymnu Uniwersytetu w Mejo (Japonia) oraz za opracowanie pieśni Utagie no Hibiko, skomponowanej przez Cesarza Japonii (prywatnie znakomitego muzyka). Otrzymał podziękowanie Prezydenta G. W. Busha za kompozycję Passacaglia for N. Y. Heroes, od króla Tajlandii – B. Adulyadej'a, za utwór Music at the Royal Court oraz od Ojca Św. Jana Pawła II za nagraną na CD muzykę Sinfonia Sacra.

Dorobek twórczy Marka Sewena jest ogromny. Obejmuje muzykę komponowaną na instrumenty solowe, zespoły kameralne, chóralne i orkiestry symfoniczne. Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego nadał Markowi Sewenowi prestiżowy złoty medal przyznawany za zasługi w dziedzinie Kultury – Zasłużony Kulturze Gloria Artis. Prezydent Rzeczypospolitej polskiej przyznał Markowi Sewenowi Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski „Za wybitne zasługi dla muzyki polskiej i jej promocji w świecie". (źródło)


Another remnant from the sadly departed Sleepy Lagoon, this album has yet to get its due amount of attention from hunters of rare and unusual examples of Exotica. Księżyc na Tahiti (or Moon On Tahiti) is a classic exotic mishmash of Polynesian/Hawaiian fantasies with the occasional Oriental/Latin piece thrown in, all done in a dreamy easy-listening style that almost bubbles over into too conventional territory. It doesn't go quite that far into to tame homogeneity (if it did, I wouldn't be talking about it now), and a lot of that is likely due to its country of origin, a land less-often encountered in the annals of Euro-Exotica: Poland. The result does resemble a more typical 60's easy-listening exotica LP, but with interesting flourishes and more atypical coloring. It has that sort of alternate-dimension feel to it-- it seems like normal, but not quite our normal.

Highly recommended, loaded with wordless vocals, odd bells and echoey percussion, organ swirls, and dreamy abstractions. Enjoy.  (Unfortunately I don't know much else about this one, its production, or artist. Fill us in if you have knowledge please.)

Thanks to Flash Strap

1 komentarz:

    Serpent.pl