Poezja Allena Ginsberga w przekładach dotarła do Polski dość późno, bo po około dziesięciu latach od ukazania się tomu Skowyt w Stanach Zjednoczonych, później też niż legenda beatnika‐buntownika, jaka powstała w Ameryce już w latach pięćdziesiątych ubiegłego wieku. Ginsberg zresztą tę legendę podtrzymywał, a jego zdolności autokreacji były na tyle silne, że potrafił wpływać na swój wizerunek oraz obraz całej formacji Beat Generation właściwie przez cały okres swojej działalności literacko‐społecznej. Podobna legenda, potem wielokrotnie modyfikowana, ale czyniąca z amerykańskiego beatnika postać prawie mityczną, wytworzyła się również w Polsce. Pierwsze wzmianki o grupie niepokornych amerykańskich poetów, która później znana będzie jako Beat Generation, pojawiły się w Polsce pod koniec lat pięćdziesiątych. […]
Oprócz działalności literackiej był Allen Ginsberg również działaczem społecznym, angażującym się w różne przedsięwzięcia mające pomóc wykluczonym grupom społecznym w uzyskaniu pełni praw obywatelskich, a więc mniejszościom etnicznym (Murzyni, Indianie), niższym klasom społecznym amerykańskiego tygla, mniejszościom seksualnym będącym na marginesie, wreszcie młodzieży, która – nie godząc się na taki obraz Ameryki – postanowiła walczyć, najpierw kontestując tę rzeczywistość, a potem coraz donioślej domagać się zmian. Adresatami żądań byli amerykańscy politycy i uprzywilejowane warstwy społeczne, dostrzegający wreszcie, że obok nich żyją też inni ludzie, którzy powinni mieć takie same prawa. Po stronie tych wykluczonych stawał Allen Ginsberg jako ich nieformalny rzecznik, swoją poezją walcząc o zmiany, które powinny zostać wprowadzone dla lepszego i sprawiedliwszego funkcjonowania amerykańskiej demokracji. Będąc najbardziej znanym beatnikiem, korzystał z koniunktury, która przyczyniła się do wzrostu zainteresowania awangardową poezją amerykańską, również w Polsce. [ze wstępu]
0 komentarze:
Prześlij komentarz