Krystyna Prońko - Deszcz w Cisnej (1977)

To będzie chyba na razie ostatni z serii postów "swoiskich", bo za moment wrócę do swoich ulubionych klimatów psychodeliczno-freakowych.

Krystyna Prońko urodziła się 14 stycznia 1947 w Gorzowie Wlkp. Ukończyła technikum chemiczne. Zadebiutowała w 1969 roku. Współpracowała z zespołami Refleks, Respekt, Skaldowie, ABC, Czerwone Gitary. W 1973 r. rozpoczęła studia muzyczne i w 1973 r. wystąpiła na Festiwalu Wokalistów Jazzowych w Lublinie oraz na Krajowym Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu, gdzie uhonorowano I nagrodą jej interpretację piosenek „Po co ci to chłopcze” i „Umarłe krajobrazy”.

W 1975 r. powtórzyła swój pierwszy opolski sukces, otrzymując główną nagrodę za utwór „Niech moje serce kołysze ciebie do snu” (J.Koman, M.Dutkiewicz). Interpretacja ta zdobyła tytuł piosenki roku 1975 w plebiscycie magazynu „Non stop”. W tym samym roku rozpoczęła studia, ale nadal brała udział w prestiżowych festiwalach i koncertach oraz w nagraniach kolejnych płyt, kaset oraz licznych programów TV. Piosenki w jej wykonaniu były stałymi pozycjami najróżniejszych list przebojów i plebiscytów, np.: radiowej listy przebojów „Trójki”, telewizyjnego „Studia Gama” czy Listy Przebojów Programu I Polskiego Radia. Kilkakrotnie śpiewała na Jazz Jamboree, Praskim Festiwalu Jazzowym, w Sopocie, w Castlebar (Irlandia), Dreźnie. Biorąc udział w KFPP w Opolu wielokrotnie zdobywała najwyższe trofea (1973, 1973, 1979, 1987) i nagrody (1980, 1981, 1986). W 1980 r. została wybrana Piosenkarką Roku. W latach 1979-1981 prowadziła klasę śpiewu w Akademii Muzycznej w Katowicach.

Pani Krystyna ma również w swym dorobku udział w dużych formach muzycznych – główna rola w rock operze „3400 lat po Ikarze” (J.Koman, B.Olewicz) w 1978 r. oraz rola kobiety z osiedla w oratorium „Kolęda Nocka” (W.Trzciński, E.Bryll). Brała udział w polskich edycjach Good News Festiwal w 1990 r. w Katowicach i w 1991 r. w Częstochowie. Oprócz jazzu i rocka Krystyna Prońko z powodzeniem śpiewa muzykę współczesną. W 1988 r. wzięła udział w Festiwalu Muzyki Współczesnej Rainbow Music w Katowicach i nagrała utwór Andrzeja Krzanowskiego „Relief IV” na sopran i dzwony, który znalazł się na płycie CD „Polish Perkusion Works” wydanej przez brytyjską firmę Olympia.

Była wielokrotnie zapraszana do wzięcia udziału w licznych muzycznych przedsięwzięciach w USA, Niemczech, Kanadzie, Szwecji, Norwegii, Austrii, Anglii, Australii, Czechach, Słowacji, Kubie, Bułgarii, Grecji, krajach byłego ZSRR – Rosji, Białorusi, Litwie, Łotwie, Estonii, Gruzji, Azerbejdżanie, Mołdawii. Brała udział w bardzo prestiżowych imprezach: Festiwalach Kultury Polskiej w Moskwie, Pradze i Berlinie. Po ukończeniu studiów przez dwa lata prowadziła klasę śpiewu na macierzystej uczelni. Przez rok pracowała z młodymi wokalistami w Studiu przy Teatrze Muzycznym w Gdyni. Na zaproszenie prowadziła wielokrotnie warsztaty dla wokalistów, m.in. w Hochschule der Kunste w Berlinie, a także w Bolesławcu (warsztaty bluesowe).

W latach 1992-1995 zajmowała się publicystyką muzyczną i prowadziła autorskie programy radiowe w rozgłośniach w Krakowie, Białymstoku, Szczecinie, Zielonej Górze, Gdańsku (programy nocne) i w radiu Go w rodzinnym Gorzowie Wielkopolskim. Miała również autorskie programy w TV Szczecin pt. „Fono”.Od 2001 prowadzi zajęcia muzyczne na Akademii Muzycznej (jak jest teraz - nie wiem).

"Deszcz w Cisnej" to jej druga płyta, która ukazała się w roku 1976 i chyba do dziś nie ma jej edycji kompaktowej. To bardzo dobra płyta, utrzymana w klimatach głównie soulowych, funkowych ale też jest miejsce na rock progresywny, szczególnie w przypadku kompozycji Wojciecha Waglewskiego. Jednak, największe wrażenie robi kompozycja "Modlitwa o miłość prawdziwą", zaśpiewana tylko z towarzyszeniem organów Hammonda.

link in comments