Andrzej Kurylewicz - gry na fortepianie uczył się od 6 roku życia w Szkole Muzycznej we Lwowie, a po wojnie - w latach 1946-50 - w Instytucie Muzycznym w Gliwicach i Średniej Szkole Muzycznej w Krakowie. W latach 1950-54 studiował w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie grę na fortepianie w klasie Henryka Sztompki oraz kompozycję u Stanisława Wiechowicza; został jednak z uczelni usunięty za uprawianie muzyki jazzowej (wówczas zakazanej). W 1954 grał jako pianista w zespole MM 176, a rok później założył własny kwintet, przekształcony potem w Sekstet Organowy Polskiego Radia w Krakowie (działał do 1962). W 1969 Andrzej Kurylewicz zadebiutował jako kompozytor muzyki filmowej (Powrót, reż. Jerzy Passendorfer, 1959-60).
Jako instrumentalista i dyrygent występował w wielu krajach Europy, w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie i na Kubie. W latach 1964-66 kierował Orkiestrą Polskiego Radia i Telewizji w Warszawie. W 1969 otworzył wraz z żoną Wandą Warską piwnicę artystyczną w Warszawie, gdzie regularnie organizowane są koncerty, wieczory poezji i wystawy. Jednocześnie w latach 1969-78 prowadził zespół "Formacja Muzyki Współczesnej", grający muzykę spomiędzy nowoczesnego jazzu i awangardowej muzyki europejskiej. Koncertował z nim na całym świecie. Napisał dla niego również kilka utworów. Od 1980 poświęcił się ponadto komponowaniu muzyki poważnej. W latach 1987-91 był członkiem Zarządu Głównego Związku Kompozytorów Polskich. Na przełomie lat osiedziesiatych i dziewięćdziesiątych współpracował ze State University of Kansas w Lawrence.
Andrzej Kurylewicz jest laureatem wielu nagród: w 1978 roku nagrodę na II Festiwalu Polskiej Twórczości TV w Olsztynie za muzykę do serialu telewizyjnego POLSKIE DROGI (reż. Janusz Morgenstern, 1976-78), w 1979 - nagrodę na VI Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdańsku za muzykę do filmu LEKCJA MARTWEGO JĘZYKA (reż. Janusz Majewski, 1979), a w 1981 – nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Twórczości Radiowej i Telewizyjnej w Sienie - "Prix Italia '81" za muzykę do filmu DROGA (reż. Ryszard Ber, 1980). Został również uhonorowany nagrodą Polskiego Radia i Telewizji (1965), Nagrodą miasta Warszawy (1978) oraz Medalem miasta Warszawy (1997). Ponadto w 1984 otrzymał tytuł Kompozytora miasta Wilhelmshaven (Stadtkünstler).
Andrzej Kurylewicz był jednym z pionierów muzyki jazzowej w Polsce. Swój entuzjazm dla jazzu przypłacił relegowaniem z uczelni w Krakowie, gdzie studiował w latach 1950-54 grę na fortepianie i kompozycję. W tamtym czasie komunistyczne władze uważały jazz za szkodliwy wytwór światowego imperializmu i uprawiania jazzu zakazywały. Kurylewicz jednak nie zrezygnował i korzystając z łagodniejszego kursu politycznego w drugiej połowie lat pięćdziesiątych, założył Zespół Jazzowy Polskiego Radia w Krakowie, który prowadził do 1962 roku. Zainteresowanie zbliżeniem jazzu i współczesnej muzyki klasycznej skłoniło go do założenia kolejnego zespołu - "Formacji Muzyki Współczesnej", z którym pracował w latach 1969-78 jako kompozytor oraz instrumentalista, odnosząc sukcesy w kraju i na świecie. Był cenionym pianistą jazzowym, a także wybitnym jazzowym trębaczem i znakomitym puzonistą. Pod koniec lat siedemdziesiątych zarzucił jazz i poświęcił się niemal wyłącznie komponowaniu muzyki poważnej. W 1981 roku jego I KWARTET SMYCZKOWY został wykonany na festiwalu "Warszawska Jesień". W roku 1987 został wybrany członkiem Zarządu Głównego Związku Kompozytorów Polskich. Funkcję tę piastował do 1991 roku. W ostatnich latach życia występował jako pianista, grając utwory Karola Szymanowskiego i Fryderyka Chopina.
Andrzej Kurylewicz był jednym z pionierów muzyki jazzowej w Polsce. Swój entuzjazm dla jazzu przypłacił relegowaniem z uczelni w Krakowie, gdzie studiował w latach 1950-54 grę na fortepianie i kompozycję. W tamtym czasie komunistyczne władze uważały jazz za szkodliwy wytwór światowego imperializmu i uprawiania jazzu zakazywały. Kurylewicz jednak nie zrezygnował i korzystając z łagodniejszego kursu politycznego w drugiej połowie lat pięćdziesiątych, założył Zespół Jazzowy Polskiego Radia w Krakowie, który prowadził do 1962 roku. Zainteresowanie zbliżeniem jazzu i współczesnej muzyki klasycznej skłoniło go do założenia kolejnego zespołu - "Formacji Muzyki Współczesnej", z którym pracował w latach 1969-78 jako kompozytor oraz instrumentalista, odnosząc sukcesy w kraju i na świecie. Był cenionym pianistą jazzowym, a także wybitnym jazzowym trębaczem i znakomitym puzonistą. Pod koniec lat siedemdziesiątych zarzucił jazz i poświęcił się niemal wyłącznie komponowaniu muzyki poważnej. W 1981 roku jego I KWARTET SMYCZKOWY został wykonany na festiwalu "Warszawska Jesień". W roku 1987 został wybrany członkiem Zarządu Głównego Związku Kompozytorów Polskich. Funkcję tę piastował do 1991 roku. W ostatnich latach życia występował jako pianista, grając utwory Karola Szymanowskiego i Fryderyka Chopina.
Wanda Warska (ur. 28 kwietnia 1932 w Poznaniu) - śpiewaczka jazzowa, pieśniarka poezji, główna wykonawczyni pieśni i piosenek Andrzeja Kurylewicza. Autorka piosenek do własnych tekstów i wierszy wielkich poetów (J.Kochanowskiego, A.Mickiewicza, K.I.Gałczyńskiego). Malarka, autorka ok. 20 wystaw indywidualnych
Założyła, wraz z Kurylewiczem, Piwnicę Artystyczną Wandy Warskiej, od r. 1965 na Nowym Świecie 24, a od 1967 przy Rynku Starego Miasta 19 w Warszawie. Swoją Piwnicę Artystyczną, od 1987 r. Piwnicę Artystyczną Kurylewiczów, prowadzi obecnie razem z córką, Gabrielą Kurylewicz, i zięciem, Mikołajem Antczakiem.
Występowała w Europie i Ameryce Łacińskiej. Za pracę twórczą uhonorowana wieloma odznaczeniami polskimi (Krzyżami Zasługi Kawalerskim i Oficerskim) oraz niemieckim Bundesverdienstkreuz I Klasse 2001.
Nagrywała muzykę do filmów ("Pociąg", "Pingwin", "Cyrograf dojrzałości", "Wszystko na sprzedaż"), jest autorką muzyki do filmu "Karino".
Wyborem z jej ogromnego dorobku są następujące płyty: "Warska Niemen Kurylewicz", "Piosenki z Piwnicy Wandy Warskiej", "Kochanowski", "Wyspiański" oraz dziesięciopłyt "Wanda Warska - Piosenki z Piwnicy 2004".
Założyła, wraz z Kurylewiczem, Piwnicę Artystyczną Wandy Warskiej, od r. 1965 na Nowym Świecie 24, a od 1967 przy Rynku Starego Miasta 19 w Warszawie. Swoją Piwnicę Artystyczną, od 1987 r. Piwnicę Artystyczną Kurylewiczów, prowadzi obecnie razem z córką, Gabrielą Kurylewicz, i zięciem, Mikołajem Antczakiem.
Występowała w Europie i Ameryce Łacińskiej. Za pracę twórczą uhonorowana wieloma odznaczeniami polskimi (Krzyżami Zasługi Kawalerskim i Oficerskim) oraz niemieckim Bundesverdienstkreuz I Klasse 2001.
Nagrywała muzykę do filmów ("Pociąg", "Pingwin", "Cyrograf dojrzałości", "Wszystko na sprzedaż"), jest autorką muzyki do filmu "Karino".
Wyborem z jej ogromnego dorobku są następujące płyty: "Warska Niemen Kurylewicz", "Piosenki z Piwnicy Wandy Warskiej", "Kochanowski", "Wyspiański" oraz dziesięciopłyt "Wanda Warska - Piosenki z Piwnicy 2004".
Andrzej Kurylewicz, composer, pianist, trumpeter, trombonist and conductor, b. Nov. 24, 1932 in Lwów (Lvov), d. April 13, 2007 in Konstancin. He started piano lessons at the age of six at a music school in Lwów. After the war, in 1946-50, he studied piano at the Music Institute in Gliwice and the Secondary Music School in Cracow. In 1950-54 he studied piano with Henryk Sztompka and composition with Stanisław Wiechowicz at the State Higher School of Music (now the Music Academy) in Cracow; he was, however, expelled from the academy for playing jazz music (which was then prohibited). In 1954 he played the piano in the MM 176 ensemble, and in the following year he founded his own quintet, which was later transformed into the Polish Radio Organ Sextet in Cracow (it gave performances till 1962). In 1969, Kurylewicz made his debut as a composer of film music (Powrót [The Return], dir. Jerzy Passendorfer, 1959-60). As an instrumentalist and conductor, he gave performances in many countries of Europe, in the United States, Canada and Cuba. In 1964-66 he directed the Polish Radio and Television Orchestra in Warsaw. In 1969, together with his wife Wanda Warska he opened an artistic club in Warsaw, in which concerts, poetry evenings and exhibitions are regularly held. Simultaneously, in 1969-78 he was the leader of the "Formation for Contemporary Music", which played music combining modern jazz with European musical avant-garde. Kurylewicz gave concerts with his ensemble all over the world. He also wrote several compositions for that band. Since 1980 he has also composed classical compositions. In 1987-91 he was on the Managing Board of the Polish Composers' Union. In the late 80-ies and early 90-ies he collaborated with the State University of Kansas in Lawrence.
Kurylewicz has received numerous awards: in 1978 he won 2nd prize at the 2nd Festival of Polish Television Art in Olsztyn for his music to the TV series Polskie drogi [Polish Pathways] (dir. Janusz Morgenstern, 1976-78), in 1979 - a prize of the 6th Festival of Polish Feature Films in Gdańsk for music to the film Lekcja martwego języka [A Lesson of a Dead Language](dir. Janusz Majewski, 1979), and in 1981 - a prize in the International Competition for Works for the Radio and TV "Prix Italia’ 81" in Siena - for music to the film Droga [The Highway] (dir. Ryszard Ber, 1980). He was also granted the Polish Radio and Television Award (1965), the City of Warsaw Award (1978) and the Medal of the City of Warsaw (1997). In 1984 the City of Wilhelmshaven granted him the title of Stadtkünstler.
Andrzej Kurylewicz was a pioneer of jazz music in Poland. He paid a high price for his passion for jazz: he was expelled from the Cracow Academy, where he studied piano and composition in 1950-54. In that period, the communist state authorities viewed jazz as a destructive product of the global imperialism and therefore prohibited its performance. Kurylewicz did not give up, though, and he used the opportunity during the political thaw in the later 1950s to set up the Polish Radio Jazz Ensemble in Cracow, of which he was the leader till 1962. His interest in bringing jazz and contemporary classical music closer together inspired him to found another ensemble - the "Formation for Contemporary Music". His work with this ensemble in1969-78 (as a composer and instrumentalist) brought him success and recognition in Poland and abroad. His work as a jazz pianist, but also an outstanding jazz trumpeter and an excellent trombonist was highly appreciated. Towards the end of the 1970s, he abandoned jazz and dedicated himself almost exclusively to composing classical music. In 1981, his String Quartet No. 1 was performed at the “Warsaw Autumn” festival. In 1987, he was elected member of the Managing Board of the Polish Composers’ Union, a function that he held till 1991. He has recently also performed as a classical pianist, presenting works by Karol Szymanowski and Frédéric Chopin.
link in comments
link
OdpowiedzUsuń