Mieczysław Fogg, właściwie Mieczysław Fogiel (ur. 30 maja 1901 w Warszawie, zm. 3 września 1990 tamże) – polski piosenkarz śpiewający barytonem lirycznym, którego kariera artystyczna rozpoczęła się w okresie międzywojennym i trwała przez kilka dziesięcioleci po zakończeniu II wojny światowej.
Mieczysław Fogiel urodził się w Warszawie 30 maja 1901. Jego matka prowadziła sklep w domu na rogu ulicy Długiej i Freta. Ojciec był pracownikiem kolei. Jako chłopiec, Mieczysław śpiewał w chórze w kościele Świętej Anny na Krakowskim Przedmieściu. Tam usłyszał go Ludwik Sempoliński i skierował na naukę śpiewu do profesora Jana Łysakowskiego na Wydziale Wokalistyki Szkoły Muzycznej im. Fryderyka Chopina.
Po ukończeniu gimnazjum i odbyciu przeszkolenia wojskowego rozpoczął w 1921 roku pracę w Warszawskiej Dyrekcji PKP jako kasjer, gdzie pracował do 1935 roku. Kontynuował kształcenie muzyczne. Kształcił głos pod kierunkiem Eugeniusza Mossakowskiego, Wacława Brzezińskiego, Ignacego Dygasa, Stefana Beliny-Skupiewskiego, Adama Didura i Stanisława Kopfa.
Debiut Mieczysława Fogga jako piosenkarza miał miejsce w 1928 roku w Chórze Dana (wtedy pod hiszpańską nazwą Coro Argentino V) na scenie warszawskiego teatrzyku Qui Pro Quo. Ze sceną tą związany był do 1931 roku, potem kolejno z teatrami i rewiami Banda, Rex, Polonia, Cyrulik Warszawski, Wielka Rewia, Małe Qui Pro Quo i Tip Top. Od 1932 roku, Chór Dana koncertował za granicą, m.in. w Niemczech, Estonii, na Łotwie, w ZSRR, Finlandii, Norwegii, Szwecji, Austrii, we Włoszech i w USA, gdzie wystąpił w 31 stanach. Dla firmy fonograficznej Odeon nagrywał 30-50 piosenek rocznie. Towarzyszył w koncertach i nagraniach sławnym polskim artystom kabaretowym, m.in.: Hance Ordonównie, Stefci Górskiej, Zuli Pogorzelskiej i Adolfowi Dymszy.
Po odejściu z Chóru Dana zadebiutował jako solista, zwyciężając w ogólnopolskim plebiscycie słuchaczy Polskiego Radia. Występował z własnymi recitalami oraz w programach kabaretowych z Mirą Zimińską i pianistą Tadeuszem Sygietyńskim.
Mieczysław Fogiel urodził się w Warszawie 30 maja 1901. Jego matka prowadziła sklep w domu na rogu ulicy Długiej i Freta. Ojciec był pracownikiem kolei. Jako chłopiec, Mieczysław śpiewał w chórze w kościele Świętej Anny na Krakowskim Przedmieściu. Tam usłyszał go Ludwik Sempoliński i skierował na naukę śpiewu do profesora Jana Łysakowskiego na Wydziale Wokalistyki Szkoły Muzycznej im. Fryderyka Chopina.
Po ukończeniu gimnazjum i odbyciu przeszkolenia wojskowego rozpoczął w 1921 roku pracę w Warszawskiej Dyrekcji PKP jako kasjer, gdzie pracował do 1935 roku. Kontynuował kształcenie muzyczne. Kształcił głos pod kierunkiem Eugeniusza Mossakowskiego, Wacława Brzezińskiego, Ignacego Dygasa, Stefana Beliny-Skupiewskiego, Adama Didura i Stanisława Kopfa.
Debiut Mieczysława Fogga jako piosenkarza miał miejsce w 1928 roku w Chórze Dana (wtedy pod hiszpańską nazwą Coro Argentino V) na scenie warszawskiego teatrzyku Qui Pro Quo. Ze sceną tą związany był do 1931 roku, potem kolejno z teatrami i rewiami Banda, Rex, Polonia, Cyrulik Warszawski, Wielka Rewia, Małe Qui Pro Quo i Tip Top. Od 1932 roku, Chór Dana koncertował za granicą, m.in. w Niemczech, Estonii, na Łotwie, w ZSRR, Finlandii, Norwegii, Szwecji, Austrii, we Włoszech i w USA, gdzie wystąpił w 31 stanach. Dla firmy fonograficznej Odeon nagrywał 30-50 piosenek rocznie. Towarzyszył w koncertach i nagraniach sławnym polskim artystom kabaretowym, m.in.: Hance Ordonównie, Stefci Górskiej, Zuli Pogorzelskiej i Adolfowi Dymszy.
Po odejściu z Chóru Dana zadebiutował jako solista, zwyciężając w ogólnopolskim plebiscycie słuchaczy Polskiego Radia. Występował z własnymi recitalami oraz w programach kabaretowych z Mirą Zimińską i pianistą Tadeuszem Sygietyńskim.
Lata okupacji niemieckiej spędził w Warszawie. Występował (za zgodą władz Podziemnej Polski) w kawiarniach dostępnych polskiej publiczności, m.in. w Cafe Bodo i Swann, U Aktorek i Lucyna. Mieczysław Fogg brał udział w powstaniu warszawskim, a jego zadaniem było podtrzymywanie na duchu powstańców i mieszkańców Warszawy – śpiewał w szpitalach, na barykadach i w schronach. Brał udział w powstaniu warszawskim jako starszy strzelec I Batalionu Szturmowego Odwet. Za udział w powstaniu otrzymał wysokie odznaczenie – Krzyż Zasługi z Mieczami.
Po wojnie w latach 1945-1946 prowadził przy ul. Marszałkowskiej 119 własną kawiarnię artystyczną Cafe Fogg i w latach 1946-1951 roku kierował wytwórnią płyt gramofonowych Fogg Record, obie firmy zostały jednak znacjonalizowane i wkrótce zakończyły działalność.
Od 1946 roku występował w programach estradowych i z własnymi recitalami, w których towarzyszyły mu m.in. żeńskie zespoły. W 1958 roku zwyciężył po raz drugi w plebiscycie Polskiego Radia na najpopularniejszego piosenkarza roku. Po śmierci Maurice'a Chevaliera w 1972 roku, był najstarszym występującym piosenkarzem świata.
W trwającej ponad sześćdziesiąt lat karierze wystąpił na blisko szesnastu tysiącach koncertów. Śpiewał w dwudziestu pięciu krajach Europy oraz w Brazylii, Izraelu, na Cejlonie, w ośrodkach polonijnych Nowej Zelandii, Australii i wielokrotnie w USA i Kanadzie.
Młodszy brat stryjeczny Mieczysława Fogga, Aleksander Fogiel, był aktorem, zaś syn – Andrzej Fogg – wynalazcą i inżynierem elektroakustykiem, autorem m.in. książki Adaptery, traktującej o gramofonach. (wikipedia)
Po wojnie w latach 1945-1946 prowadził przy ul. Marszałkowskiej 119 własną kawiarnię artystyczną Cafe Fogg i w latach 1946-1951 roku kierował wytwórnią płyt gramofonowych Fogg Record, obie firmy zostały jednak znacjonalizowane i wkrótce zakończyły działalność.
Od 1946 roku występował w programach estradowych i z własnymi recitalami, w których towarzyszyły mu m.in. żeńskie zespoły. W 1958 roku zwyciężył po raz drugi w plebiscycie Polskiego Radia na najpopularniejszego piosenkarza roku. Po śmierci Maurice'a Chevaliera w 1972 roku, był najstarszym występującym piosenkarzem świata.
W trwającej ponad sześćdziesiąt lat karierze wystąpił na blisko szesnastu tysiącach koncertów. Śpiewał w dwudziestu pięciu krajach Europy oraz w Brazylii, Izraelu, na Cejlonie, w ośrodkach polonijnych Nowej Zelandii, Australii i wielokrotnie w USA i Kanadzie.
Młodszy brat stryjeczny Mieczysława Fogga, Aleksander Fogiel, był aktorem, zaś syn – Andrzej Fogg – wynalazcą i inżynierem elektroakustykiem, autorem m.in. książki Adaptery, traktującej o gramofonach. (wikipedia)
Warszawa lat 30-tych, od kilku lat stolica niepodległej Polski, chciała się bawić, śmiać, tańczyć i śpiewać. Bywalcy teatrzyków, kabaretów, cukierni, kawiarni, dansingów śpiewali piosenki lansowane przez świetnych aktorów sceny i filmu. Autorzy piosenek: kompozytorzy, autorzy tekstów i kierownicy akompaniujących orkiestr przetrwali przez lata jako galeria utalentowanych twórców rozrywki i piosenki. Mieczyslaw Fogg - 1933-39 A ja sobie gram na gramofonie to pierwsza płyta z serii "Antykwariat Polskiej Muzyki". Piosenki znajdujące się na tej płycie zostały nagrane w wytwórni "Syrena Electro" w latach 1933-1939. Trzy ostatnie utwory w wytwórni "Fogg-Record"w 1946 roku- to piosenki żartobliwe, "alkoholowe", popularne śpiewki "przy kieliszku". Pierwsza piosenka na tej płycie: "A ja sobie gram na gramofonie" została nagrana jako reklamówka wytwórni "Syrena Electro".
Mieczysław Fogg (real name Mieczysław Fogiel) (May 30, 1901, Warsaw - September 3, 1990, Warsaw), was a very popular Polish singer of the twentieth century. His popularity started well before World War II and continued well into the 1980s. He had a characteristic way of staying very serious yet slightly emotional on stage when singing. He can be compared to French Tino Rossi in style. He had a lyric baritone voice.
Mieczysław Fogiel was born May 30, 1901 in Warsaw, then a province guberniya capital in Imperial Russia. He spent his childhood there and, after graduating from a local gymnasium in 1922, he started working as a railway worker. About that time he also joined the choir of the St. Anne's Church. There his friend, Ludwik Sempoliński, made him join the classes of music organized by Jan Łysakowski, Eugeniusz Mossakowski, Wacław Brzeziński, Ignacy Dygas and many other notable Polish musicians of the epoch. Initially a hobbyist, in 1928 he met Władysław Daniłowski Dan, who chose him as a soloist for his newly-formed Dan's Choir. The choir became extremely popular the following year when Jerzy Petersburski's song Tango Milonga became an international hit. This and other tangos and romances performed by the choir in the famous Qui pro Quo theatre led Fogiel to become one of the most popular Polish singers. After 1932 Fogiel, under a new pseudonym of Fogg, toured a number of countries, including Germany, Latvia, USSR, Finland, Norway, Sweden, Austria and Italy. In the United States the group toured 31 states.
His popularity was increased by the fact that Fogg was keen on languages and was able to sing in local languages of the countries he toured. He also appeared in a number of duos with other popular artists of the time, including Hanka Ordonówna, Stefcia Górska, Zula Pogorzelska and Adolf Dymsza. He also appeared in 11 films. After the Dana Choir was disbanded in 1938 Fogg started a solo career. The same year he was chosen as the most popular Polish singer by the Polish Radio. He toured the country with a trio composed of himself, Mira Zimińska and Tadeusz Sygietyński. Among the authors of his songs was also Marian Hemar.
After the outbreak of World War II Fogg remained in Warsaw, where he joined the underground Armia Krajowa. He gave concerts in the few cafes available to Poles under German occupation. During the Warsaw Uprising he gave countless concerts both on the barricades, in hospitals and in the bomb shelters beneath the city. He was a soldier also and member of I Batalion Szturmowy Odwet. For his efforts to keep high the morale of the soldiers and civilians of the fighting city he was awarded with some of the highest Polish decorations.
After the war, in 1945 he opened up his own cafe in the ruins of Warsaw. The cafe, located at Marszałkowska 119 Street, was the first music theatre opened after the war in the destroyed city and served as one of the very few centres of culture.
However, the following year it was nationalized by the new communist authorities of Poland and closed soon afterwards. Fogg continued to give hundreds of concerts in all parts of Poland and also headed his private music record firm Fogg Records, which shared the fate of Fogg's cafe in 1951. His popularity as a singer remained high and in 1958 he was again chosen the most popular Polish singer by the audience of the Polish Radio - 20 years after he was given the same title for the first time.
He continued to give concerts almost until his death in 1990. Throughout his 60-years long career he gave more than 16,000 of them in all countries of Europe, Brasil, Israel, Ceylon, New Zealand, Australia, Canada and the US. His everlasting popularity led to the creation of a number of anecdotes. In one of them, the Polish archaeologists supposedly discovered an Egyptian mummy. After they unfolded it, they were surprised by the mummy asking a short question: "Is Fogg still giving concerts?"
Mieczysław Fogg died in Warsaw on September 3, 1990. He is buried at the Cmentarz Brodnowski in Warsaw. (wikipedia)
Mieczysław Fogiel was born May 30, 1901 in Warsaw, then a province guberniya capital in Imperial Russia. He spent his childhood there and, after graduating from a local gymnasium in 1922, he started working as a railway worker. About that time he also joined the choir of the St. Anne's Church. There his friend, Ludwik Sempoliński, made him join the classes of music organized by Jan Łysakowski, Eugeniusz Mossakowski, Wacław Brzeziński, Ignacy Dygas and many other notable Polish musicians of the epoch. Initially a hobbyist, in 1928 he met Władysław Daniłowski Dan, who chose him as a soloist for his newly-formed Dan's Choir. The choir became extremely popular the following year when Jerzy Petersburski's song Tango Milonga became an international hit. This and other tangos and romances performed by the choir in the famous Qui pro Quo theatre led Fogiel to become one of the most popular Polish singers. After 1932 Fogiel, under a new pseudonym of Fogg, toured a number of countries, including Germany, Latvia, USSR, Finland, Norway, Sweden, Austria and Italy. In the United States the group toured 31 states.
His popularity was increased by the fact that Fogg was keen on languages and was able to sing in local languages of the countries he toured. He also appeared in a number of duos with other popular artists of the time, including Hanka Ordonówna, Stefcia Górska, Zula Pogorzelska and Adolf Dymsza. He also appeared in 11 films. After the Dana Choir was disbanded in 1938 Fogg started a solo career. The same year he was chosen as the most popular Polish singer by the Polish Radio. He toured the country with a trio composed of himself, Mira Zimińska and Tadeusz Sygietyński. Among the authors of his songs was also Marian Hemar.
After the outbreak of World War II Fogg remained in Warsaw, where he joined the underground Armia Krajowa. He gave concerts in the few cafes available to Poles under German occupation. During the Warsaw Uprising he gave countless concerts both on the barricades, in hospitals and in the bomb shelters beneath the city. He was a soldier also and member of I Batalion Szturmowy Odwet. For his efforts to keep high the morale of the soldiers and civilians of the fighting city he was awarded with some of the highest Polish decorations.
After the war, in 1945 he opened up his own cafe in the ruins of Warsaw. The cafe, located at Marszałkowska 119 Street, was the first music theatre opened after the war in the destroyed city and served as one of the very few centres of culture.
However, the following year it was nationalized by the new communist authorities of Poland and closed soon afterwards. Fogg continued to give hundreds of concerts in all parts of Poland and also headed his private music record firm Fogg Records, which shared the fate of Fogg's cafe in 1951. His popularity as a singer remained high and in 1958 he was again chosen the most popular Polish singer by the audience of the Polish Radio - 20 years after he was given the same title for the first time.
He continued to give concerts almost until his death in 1990. Throughout his 60-years long career he gave more than 16,000 of them in all countries of Europe, Brasil, Israel, Ceylon, New Zealand, Australia, Canada and the US. His everlasting popularity led to the creation of a number of anecdotes. In one of them, the Polish archaeologists supposedly discovered an Egyptian mummy. After they unfolded it, they were surprised by the mummy asking a short question: "Is Fogg still giving concerts?"
Mieczysław Fogg died in Warsaw on September 3, 1990. He is buried at the Cmentarz Brodnowski in Warsaw. (wikipedia)
link in comments
link
OdpowiedzUsuńtak jest! tego mi było trzeba. niech żyje pan Mietek!
OdpowiedzUsuńDzięki dzięki Panie Mieczysławie :)))
OdpowiedzUsuń