Historia była taka. W sierpniu 1969 roku The Deviants pojechali na tournee po USA i Kanadzie. Liderem ich był Mark Farren, szef sekcji brytyjskiej anarchistycznej partii White Panther Party, a późniejszy dziennikarz NME. Podczas tournee wylany został Mike Farren, który wrócił do Anglii i razem z Twinkiem i Steve'm Tookiem (ex-Tyrannosaurus Rex) zrobili parę występów pod szyldem The Pink Fairies. Pierwszy taki koncert odbył się w październiku 1969 w Manchester University.
Nazwa została przyjęta od gangu motocyklowego, w którym wszyscy jeździli. Miała to być podziemna supergrupa oparta na zasadach partnerstwa. Mike Farren śpiewał, Took grał na gitarze, a Twink na perkusji. Dziewczyna Twinka, Silver Darling grała na klawiszach, które jednocześnie dawały bas. Pierwsze koncerty zespołu były o tyle niesamowite, że właściwie ich nie było. Zapowiadano grupę, a potem brzdąkali jakiś jam i kończyło się na rozmowach wśród publiczności. Skończyło się to w listopadzie 1969. Oprócz tych dziwnych koncertów Farren, Took i Twink pracowali nad solowym albumem Farrena, Mona The Carnivorous Circus.
Nazwa została przyjęta od gangu motocyklowego, w którym wszyscy jeździli. Miała to być podziemna supergrupa oparta na zasadach partnerstwa. Mike Farren śpiewał, Took grał na gitarze, a Twink na perkusji. Dziewczyna Twinka, Silver Darling grała na klawiszach, które jednocześnie dawały bas. Pierwsze koncerty zespołu były o tyle niesamowite, że właściwie ich nie było. Zapowiadano grupę, a potem brzdąkali jakiś jam i kończyło się na rozmowach wśród publiczności. Skończyło się to w listopadzie 1969. Oprócz tych dziwnych koncertów Farren, Took i Twink pracowali nad solowym albumem Farrena, Mona The Carnivorous Circus.
Na początku 1970 roku Twink zrozumiał, że nic nie osiągnie w tym składzie i w marcu 1970 sformował nowy skład na bazie muzyków The Deviants, którzy także pomagali Farrenowi w nagraniach solowego albumu Mona Carnivorous Circus. Twink przechwytuje trzech muzyków rozłożonego The Deviants, pozbywa się Farrena i skład The Pink Fairies stabilizuje się.
"W swoim alter ego Twink starał się znaleźć nieśmiertelność, jako karykaturę ruchu hippie i nienasyconego konsumenta narkotyków. Konwergencja Johna Aldera, muzyka, i Twinka, szaleńca, rozkwitła w pełni, kiedy zebrał członków The Deviants w 1969 roku i utworzył The Pink Fairies, pracując jednocześnie nad solowym albumem z członkami Hawkwind." (JG, othermusic.com)
W styczniu 1971 wydają singla The Snake / Do It. W maju 1971 wydają pierwszy album Never Never Land dla Polydor. Zespół gra w składzie: Russell Hunter (perkusja), Paul Rudolph (gitara, śpiew), Duncan Sanderson (bas, śpiew), Twink (śpiew, perkusja). Album produkował Twink i Neil Slaven. Znalazło się na nim 10 utworów. Nie było to nic szczególnego.
Krytycy zaliczyli ich do umierającej psychodelii. Ciekawostką był jedynie skład zawierający dwóch zawodowych perkusistów, przy czym Twink pełnił rolę głównego wokalisty. Dwa utwory grali na festiwalu Glastonbury, Do It (potem nagrany przez Rollins Band) i 20 minutową wersję Uncle Harry's Last Freak-Out. Ponieważ album nie chwycił Twink w 1971 roku pożegnał kolegów i po wizycie w Maroko, osiedlił się w Cambridge.
Pozostałe trio nagrało w 1972 roku album What A Bunch Of Sweeties z pomocą wokalisty i gitarzysty Trevora Burtona, znanego z The Move. Album wydał Polydor w lipcu 1972. Zespół nagrał tu m.in. cover The Beatles, I Saw Her Standing There. Brak rasowego wokalisty i słabe instrumentarium spowodowało, że album nie był najlepszy, ale paradoksalnie, choć może nie jest to najlepsze słowo, wszedł na brytyjskie listy przebojów (#48). W tym samym roku grupę opuścił Rudolph, aby zagrać z Hawkwind, a zastąpił go Mick Wayne z Junior's Eyes. Grupa w listopadzie wypuściła singla Well Well Well / Hold On, ale bez sukcesu. W 1973 roku nagrali kolejny album, ale zamiast Wayne'a grał już Larry Willis (gitara, śpiew, ex-Blodwyn Pig, UFO). Album Kings of Oblivion ukazał się z pomocą Polydora w czerwcu 1973. Z Willisem rzeczy poszły lepiej, gdyż napisał prawie cały materiał i umiał śpiewać. W rezultacie album zebrał niezłe recenzje.
W 1974 roku zespół przestał istnieć. Nazwy The Deviants i Pink Fairies pojawiały się jednak okazjonalnie podczas różnych spotkań członków tych zespołów. Np. w 1977 roku ukazał się EP firmowany przez zespół Mike Farren & The Deviants, który produkował Willis, a w składzie znaleźli się Rudolph i Andy Colqhoun (z Warsaw Pact). (źródło: rock.w3h.net)
Materiał z Finlandii został nagrany podczas koncertów festiwalu w Turku (ale już bez udziału Twinka)
"W swoim alter ego Twink starał się znaleźć nieśmiertelność, jako karykaturę ruchu hippie i nienasyconego konsumenta narkotyków. Konwergencja Johna Aldera, muzyka, i Twinka, szaleńca, rozkwitła w pełni, kiedy zebrał członków The Deviants w 1969 roku i utworzył The Pink Fairies, pracując jednocześnie nad solowym albumem z członkami Hawkwind." (JG, othermusic.com)
W styczniu 1971 wydają singla The Snake / Do It. W maju 1971 wydają pierwszy album Never Never Land dla Polydor. Zespół gra w składzie: Russell Hunter (perkusja), Paul Rudolph (gitara, śpiew), Duncan Sanderson (bas, śpiew), Twink (śpiew, perkusja). Album produkował Twink i Neil Slaven. Znalazło się na nim 10 utworów. Nie było to nic szczególnego.
Krytycy zaliczyli ich do umierającej psychodelii. Ciekawostką był jedynie skład zawierający dwóch zawodowych perkusistów, przy czym Twink pełnił rolę głównego wokalisty. Dwa utwory grali na festiwalu Glastonbury, Do It (potem nagrany przez Rollins Band) i 20 minutową wersję Uncle Harry's Last Freak-Out. Ponieważ album nie chwycił Twink w 1971 roku pożegnał kolegów i po wizycie w Maroko, osiedlił się w Cambridge.
Pozostałe trio nagrało w 1972 roku album What A Bunch Of Sweeties z pomocą wokalisty i gitarzysty Trevora Burtona, znanego z The Move. Album wydał Polydor w lipcu 1972. Zespół nagrał tu m.in. cover The Beatles, I Saw Her Standing There. Brak rasowego wokalisty i słabe instrumentarium spowodowało, że album nie był najlepszy, ale paradoksalnie, choć może nie jest to najlepsze słowo, wszedł na brytyjskie listy przebojów (#48). W tym samym roku grupę opuścił Rudolph, aby zagrać z Hawkwind, a zastąpił go Mick Wayne z Junior's Eyes. Grupa w listopadzie wypuściła singla Well Well Well / Hold On, ale bez sukcesu. W 1973 roku nagrali kolejny album, ale zamiast Wayne'a grał już Larry Willis (gitara, śpiew, ex-Blodwyn Pig, UFO). Album Kings of Oblivion ukazał się z pomocą Polydora w czerwcu 1973. Z Willisem rzeczy poszły lepiej, gdyż napisał prawie cały materiał i umiał śpiewać. W rezultacie album zebrał niezłe recenzje.
W 1974 roku zespół przestał istnieć. Nazwy The Deviants i Pink Fairies pojawiały się jednak okazjonalnie podczas różnych spotkań członków tych zespołów. Np. w 1977 roku ukazał się EP firmowany przez zespół Mike Farren & The Deviants, który produkował Willis, a w składzie znaleźli się Rudolph i Andy Colqhoun (z Warsaw Pact). (źródło: rock.w3h.net)
Materiał z Finlandii został nagrany podczas koncertów festiwalu w Turku (ale już bez udziału Twinka)
Paul Rudolph - Lead Guitar, Vocals
Duncan Sanderson - Bass Guitar
Russell Hunter - Drums
Duncan Sanderson - Bass Guitar
Russell Hunter - Drums
The Pink Faires - Psychedelic, acid spaced-out rockers, recorded on a rare overseas trip. Playing on the second day at the 1971 Ruisrock festival in Turku, Northern Finland, the Fairies were selected as one of the few bands recorded at the festival by the Finland national state radio station. The Pink Fairies now a three-piece band-following the departure of Twink, and they pack an almighty punch-delivering a freight train wall of sound, full of psychedelic noise, riffs and energy. This one hour set comprises four huge acid/pysch live classic songs which lift-off, into the Finland stratosphere. The concert is great quality, mastered direct from the original record tapes. The booklet contains some previously unseen photos plus liner notes from some of the band members. Fully authorised by The Pink Faires. Officially released in 2008. CD is New and Shrink Wrapped.
link in comments
link
OdpowiedzUsuńDzięki =)
OdpowiedzUsuń