Ur. 1897 w Menlo Park (Kalifornia), zm. 1965 w Shady Hill (Nowy Jork), kompozytor i muzykolog. Dorastał w wielokulturowym otoczeniu (ojciec pochodził z Irlandii, matka ze Środkowego Wschodu) i wcześnie zetknął się z różnorodnością tradycji etnicznych Orientu. Formalną edukację muzyczną rozpoczął w wieku lat 16 na Uniwersytecie Stanowym Kalifornii w Berkeley jako uczeń Charlesa Seegera, mając już za sobą pierwsze próby kompozytorskie. W dalszych studiach koncentrował się głównie na kulturach muzycznych świata. W swych kompozycjach posługiwał się wysoce urozmaiconym materiałem dźwiękowym, dokonywał śmiałych eksperymentów technicznych, obficie czerpał z muzyki pozaeuropejskiej i z wielorakich tradycji ludowych. Twórczość jego zrewolucjonizowała muzykę amerykańską. Co najistotniejsze – spopularyzowała klaster dźwiękowy jako element kompozytorskiego designu. Poza klasterem eksperymenty Cowella w zakresie sposobów wydobycia dźwięku fortepianowego obejmowały grę bezpośrednio na strunach (utwory The Aeolian Harp i The Banshee). Poznanie kultur muzycznych Afryki, Jawy, Indii Północnych i Południowych umożliwiło mu wyjście poza wąsko rozumiane, definiowane przez tradycję zachodnią pojęcia melodii i rytmu. Z kolei studiowanie gamelanu i jego teorii skierowało uwagę kompozytora na instrumenty egzotyczne. Cowell był ponadto twórcą pojęcia „formy elastycznej”, nieokreślonej (Mosaic Quartet, w którym wykonawcy decydują o układzie i porządku ogniw cyklu). Wywarł wpływ na cały legion kompozytorów, począwszy od własnych studentów, wśród których byli m.in. John Cage, Lou Harrison i George Gershwin. Wykładał w New School for Social Research w Nowym Jorku, a także w Peabody Conservatory i w Columbia University. Ukoronowaniem licznych zaszczytów, nagród i honorowych stopni naukowych, jakimi go obdarzono, był wybór w 1951 r. do American Institute of Arts and Letters. (warszawska-jesien)
A tireless musical explorer and inventor, Henry Cowell was born 11 March 1897 in Menlo Park, California, where he grew up surrounded by a wide variety of Oriental musical traditions, his father's Irish folk heritage, and his mother's Midwestern folktunes. Already composing in his early teens, Cowell began formal training at age 16 with Charles Seeger at the University of California. Further studies focused primarily on world music cultures. His use of varied sound materials, experimental compositional procedures, and a rich palette colored by multiple non-European and folk influences revolutionized American music and popularized, most notably, the tone cluster as an element in compositional design.
In addition to tone clusters evident in such works as Advertisement and Tiger, Cowell experimented with the "string piano" in works like The Aeolian Harp and The Banshee where strings are strummed or plucked inside the piano. Studies of the musical cultures of Africa, Java, and North and South India enabled Cowell to stretch and redefine Western notions of melody and rhythm; mastery of the gamelan and the theory of gamelan composition led to further explorations with exotic instruments and percussion. Later, Cowell developed the concept of indeterminancy or "elastic form" in works like the Mosaic Quartet (where performers determine the order and alternation of movements).
Cowell's influence is legion, counting among his students John Cage, Lou Harrison, and George Gershwin. Cowell taught at the New School for Social Research in New York and also held posts at the Peabody Conservatory and Columbia University. A plethora of awards, grants, and honorary degrees was capped by his election in 1951 to the American Institute of Arts and Letters. (schirmer)
;-) ;-)
OdpowiedzUsuń