A celebration of the Plastic People’s mentor and poet Ivan Jirous (Magor) for large contemporary music ensemble, samples and demotic voice. Richly orchestrated and stylistically polymorphic, this is an ambitious work, beginning with a Rene Lussier style orchestration of Jirous’s voice, moving through orchestra/chaotic rock chords, Bittovaesque singing, rich noise-scapes, atmospheric suspensions, complexity, simplicity, musical elements from all the major genre groups, tangled together, plus the kitchen sink. There are 5 sections, two composed by Martin Acher, and one each by Michal Netjeck, Marko Ivanovic, and Petr Kofron; though there’s a general unity. (rermegacorp)
;-) ;-)
OdpowiedzUsuńRzecz znakomicie wpisująca się kontekst wyborów dzieł na półeczce o nazwie "Dzicy Świeci" i to z trzech powodów. Po pierwsze cieszy ponowne zaistnienie (po Historie Hysterie DG 307) pozycji z katalogu świetnej Guerilla Records, wytwórni z Loun, która bodaj w największym stopniu odpowiedzialna jest za przypominanie kart historii czeskiego undergroundu i promowanie działań obecnych na jego współczesnych stylistycznych obrzeżach. Panowie w tym zakresie przejęli pałeczkę po praskiej Black Point i uzupełniają intensywnie sporadyczne ujawnienia małej Anne Records. Warto moim zdaniem doszukać się nagrań takich grup jak Pro Pocit Jistoty, Odvazni Bobrici, Zavodnicka 5, Bile Svetlo, Orchestr Bissext i paru innych no i koniecznie trzeba przedstawić postać Milana Kniżaka.
OdpowiedzUsuńPo drugie sam Agon Orchestra- zespół który od połowy lat 80-tych idzie własną ścieżką interpretacji muzyki współczesnej "bawiąc się" tworczością tak zacnych postaci jak Glenn Branca, John Zorn, Phillip Glass czy Iannis Xennakis. Ostanio dość często zdarza się im flirt z muzykami rockowymi (wspólne płyty z Plastic People Of The Universe czy bardzo podobna w kliamcie do "Magorovej Summy" płyta nagrana z Jachimem Topolem z Psi Vojaci.
Po trzecie sam Ivan Martin Jirous, człowiek zwany "Magor" (Szajbus)- osoba, która opiekowała się i przyjaźniła z Plastikowymi Ludźmi i dzięki której doszło do skutku wiele ich zdawać by się mogło niemozliwych do zorganizowania koncertów. Poeta i prozaik, który od 2011 na tym innym świecie, gdzie zapewne wspólnie z Mejlą Hlavsą popija sobie Ambrozję.
PS. Jednym z muzyków na omawianej płycie jest Michal Nejtek, który ma w swym dorobku ciekawą pozycję nagraną pod szyldem NTS a nazwaną "Libido Trip". Ta płyta Guerilli w ciekawy sposób miesza światy ambientu, jazzu, współczesnej kameralistyki i rocka i z pewnością godna zaistnienia w zwojach małżowiny
Pozdrawiam
ZW(ierzak)