Trio powstało jako jedna z wariacji podstawowego składu Arhythmic Perfection, prezentuje jednak bardziej radykalne i bezkompromisowe podejście do rytmu, melodii i harmonii
Muzyka tego zespołu oscyluje gdzieś między free, współczesną kameralistyką "powazną" a awangardowym performance i improwizacją totalną.
W tym wypadku muzycy zespołu nie są wykonawcami utworów w potocznym tego słowa znaczeniu, to raczej grupa niezależnych twórców prowokowanych przy pomocy partytur Mazzolla do wykonania danej kompozycji, za każdym razem jako nowego i odkrywczego utworu (scenicznego), o innej, niepowtarzalnej formie (atmosferze). Uzależniona jest ona w głównej mierze od: pogody, psycho-fizycznej kondycji członkow zespołu, duchowej intencji, energii miejsca, reakcji słuchaczy, jazdy, koncepcji, błogoslawienstwa... i wielu innych jakże ważnych czynnikow, ktore trudno jest tutaj wymienić.
Znajomość i szacunek dla tego, co stało sie w historii muzyki (szczegolnie tej najnowszej) sprawia, ze muzycy zespołu posługują się na równi współbrzmieniami konsonansowymi, jak i dysonansowymi; harmonie atonalne obok przepięknych, wrecz naiwnych, siegajacych korzeni muzyki ludowej, melodie na równi z dodekafonią i ćwierćtonalizmem (celowe odstrojenie), równoległe prowadzenie kilku nie pokrywających się miar metrycznych, punktualizm, partie ad libitum, beat, dixie, minimal, free, polirytmie, prymitywizm, swing, banalizm, puls, itp. itd.- wszystko to gdzieś się krzyżuje w niezwyklym konglomeracie nowej ekspresji rytmu, melodii i harmonii.
Muzycy zespołu, odżegnują sie od tradycji "polskiego jazzu", podziwiają w tym gatunku jedynie wielkość i maestrie Seiferta oraz oryginalność Komedy, darzą najwyższym szacunkiem pracę współczesnych kompozytorow polskich, takich jak Lutoslawski, Schaeffer czy Górecki, wzorem jest dla nich konsekwencja i radykalizm Szalonka, czy Krauzego. W muzyce rozrywkowej trudno o czymś mowić. Po 40 latach spustoszenia należy patrzeć daleko w przyszłość lub głęboko wstecz. (mozg)
Płyta jest rejestracją koncertu, który zespół zagrał w 19 grudnia 2002 w miejscu stworzonym do tego typu prezentacji - bydgoskim Mózgu.
The trio was created as one of the basic make-up of Arhythmic Perfection. However, it shows a more radical and uncompromising approach towards the rhythm, melody and harmony. The band performs new music penetrating not explored yet areas of arhythmia, so its pulse and melodics cannot be compared to styles known so far. basing on starting and unique Mazzoll's compositions and scales, the band explores depths of experiments, but also sometimes reaches the edge of embarrasment, creating not known yet amalgam of musical visions and shades. The music of Arhythmic Brain fluctuates somwhere between free and contemporary classical chambEr music, between vanguard performance and total improvisation. (mozg)
0 komentarze:
Prześlij komentarz