Stackwaddy lub Stack Waddy (różnie to jest przyjęte) to grupa, która została odkryta przez Johna Peela - niezwykle zasłużonego dla muzyki rockowej prezentera BBC i współwłaściciela wytwórni płytowej Dandelion. Grupa występowała początkowo w jakiś zapadłych dziurach Manchesteru, ale Peel sprowadził muzyków do Londynu i zajął się promocją i zorganizował grupie koncerty. Muzycy okazali się jednak bandą niewdzięczników wobec swojego chlebodawcy. Na ich koncertach dochodziło wielokrotnie do bójek, których Stackwaddy byli aktywnymi uczestnikami. Pojawiając się kompletnie zalani na scenie rzucali w publiczność butelkami w związku z czym często interweniowała policja. Wokalista w stanie totalnego odurzenia alkoholowego zapominał tekstów piosenek, co doprowadzało do furi niezadowoloną publikę. W rzadkich przebłyskach trzeźwości zespół pokazywał swoją klasę i talent. Po nagraniu w 1971 bardzo dobrze przyjętego przez krytykę pierwszego albumu dla wspomnianej wytwórni Dandelion, Peel zorganizował im trasę promującą podczas której muzycy powrócili niestety do swoich "nieokrzesanych" wybryków. W 1972 zespół nagrał drugą płytę - "Bugger Off", co w swobodnym tłumaczeniu może przetłumaczyć jako "Spadajcie". Nazwa nazwiązywała ponoć od zwrotu, którym muzycy raczyli Johna Peela podczas realizacji nagrań - "Bugger Off Peel" (Spadaj Peel). Płyta sprzedawała się dobrze, ale sklepy w konserwatywnej Brytanii podchodziły do niej z ostrożnością i niechęcia z powodu tytułu. Muzycy trwonili swoje dochody w morzu alkoholu, który wreszcie pochłonął cały ich talent i potencjał.
Grupa grała typowego, dynamicznego heavy bluesa z elementami psychodelii, a w ich nagraniach z łatwością dostrzeć można fascynację wczesnymi dokonaniami Captaina Beefhearta, który jednak w odróżnieniu od Stackwaddy rozwinął się twórczo. Skład przedstawiał się następująco:
John Knail - vocal
Mick Scott - guitar
Stuart Barnham - bass
John Groom - drums
Mick Scott - guitar
Stuart Barnham - bass
John Groom - drums
Stackwaddy were an English band discovered by Radio One DJ John Peel, who signed them to his own Dandelion label. They delivered gut-level covers with howling vocals reminiscent of Beefheart at his best. All tracks were put down live in the studio, mostly first-takes with no overdubs. The self-titled debut and 'Bugger Off' were released in 1971 and 1972 respectively, and soon became collectors items. Both are included on this CD, but unfortunately their version of 'The Girl From Ipanema' from the second LP has been cut due to lack of space. Otherwise a good package for fans of primal blues rock.
Although forming in Manchester, England, in 1965 under the banner of New Religion, Stackwaddy first came to attention at the 1969 Progressive Blues Festival in Buxton with their boisterous brand of British '60s-styled R&B. Signing with John Peel's Dandelion label, they released the single "Roadrunner" in 1970, followed by their self-titled debut album in 1971. Led by singer John Knail, they developed a reputation as an excellent live act, despite Knail's habit of throwing bottles or assaulting crowds who were not appreciative of their efforts. Another single, "You Really Got Me," followed in 1972, as did their second album, Bugger Off, a title which saw it banned by several shops. Dwindling success led to the band's demise although Barnham did revive the group with a new lineup of Mike Sweeny (vocals), Wayne Jackson (bass), and Kevin Wilkinson (drums) from 1973-1976.
link in comments
Although forming in Manchester, England, in 1965 under the banner of New Religion, Stackwaddy first came to attention at the 1969 Progressive Blues Festival in Buxton with their boisterous brand of British '60s-styled R&B. Signing with John Peel's Dandelion label, they released the single "Roadrunner" in 1970, followed by their self-titled debut album in 1971. Led by singer John Knail, they developed a reputation as an excellent live act, despite Knail's habit of throwing bottles or assaulting crowds who were not appreciative of their efforts. Another single, "You Really Got Me," followed in 1972, as did their second album, Bugger Off, a title which saw it banned by several shops. Dwindling success led to the band's demise although Barnham did revive the group with a new lineup of Mike Sweeny (vocals), Wayne Jackson (bass), and Kevin Wilkinson (drums) from 1973-1976.
link in comments
part one
OdpowiedzUsuńpart two
pass: savagesaints
Dziękuję.
OdpowiedzUsuńPzdr.