Edukację muzyczną rozpoczął w Łodzi, gdzie uczęszczał do Liceum Muzycznego. Od 1961 r. kontynuował naukę w Warszawskiej PWSM w klasie skrzypiec. Jeszcze w liceum samodzielnie nauczył się gry na saksofonie i występował w zespole dixielandowym Tiger Rag. Przeniesienie się do stolicy umożliwiło nawiązanie kontaktów z zawodowymi jazzmanami.
Współpraca z zespołem Jazz Rockers Zbigniewa Namysłowskiego zaowocowała wspólnym występem na Jazz Jamboree '61. Występ zespołu i gra poszczególnych muzyków spotkała się z dobrym przyjęciem zarówno słuchaczy jak i krytyków. Młody muzyk został zaproszony do współpracy przez Andrzeja Trzaskowskiego. Wraz z jego zespołem The Wreckers w 1962 r. wyjechał na koncerty klubowe do USA. Wystąpili także na festiwalach jazzowych w Newport i Waszyngtonie. Po powrocie do kraju Urbaniak zostaje zaproszony do współpracy z kwintetem Krzysztofa Komedy, z którym gra w latach 1962-64. Po rozwiązaniu zespołu wyjechał do Skandynawii, gdzie dał się poznać przede wszystkim jako elokwentny muzyk sesyjny.
Do kraju powrócił w 1969 r. i utworzył autorską Grupę Michała Urbaniaka, do której zaprosił (i w której grali w różnych okresach) pianistę Adama Makowicza, basistów - Pawła Jarzębskiego, Michała Komara, Janusza Kozłowskiego, perkusistów Czesława Bartkowskiego i Andrzeja Dąbrowskiego oraz wokalistkę Urszulę Dudziak. Wspólnie nagrali (w 1970 r. ) pierwszy, w swojej rozległej później dyskografii, zagraniczny album "Parathyphus B". Swoją autorską grupę przedstawiał wielokrotnie na festiwalach Jazz Jamboree (1969-72) oraz na festiwalach europejskich (Norymberga, Kongsberg, Molde, Heidelberg, Montreux).
Znamienny był udział Urbaniaka (w 1971 r.) w Berliner Jazztage, gdzie wystąpił w międzynarodowym Violin Summit. Koncerty te okazały się ważnymi, bowiem ukazywały skrzypka - wirtuoza (wtedy coraz częściej Urbaniak porzucał saksofon na rzecz skrzypiec). Po tryumfalnych koncertach w Stanach i w Europie, w maju 1973, po raz ostatni zagrał przed polską publicznością.
Wraz z żoną Urszulą Dudziak wyjechał do USA. Mimo otrzymanego stypendium nie podjął studiów w Berklee College of Music. Dzięki rekomendacji Johna Hammonda zawarł kontrakt płytowy z wytwórnią Columbia, która wydała, jako "Fusion", jego zachodnioniemiecki album "Super Constellation". Na trasę promocyjną zaprosił polskich jazzmanów Czesława Bartkowskiego, Pawła Jarzębskiego i Wojciecha Karolaka.
W 1974 r. założył zespół Fusion, którego muzykę wzbogacił o melodie i nieregularną rytmikę zaczerpnięte z polskiej muzyki ludowej. Urbaniak grał wtedy na zbudowanych specjalnie dla niego 5-strunowych skrzypcach, syntezatorze skrzypcowym, a także lyriconie - przypominającym saksofon instrumencie elektronicznym. Ciekawa folkloryzująca muzyka fusion spotkała się z entuzjastycznym przyjęciem w Ameryce. Nieoczekiwanie, Urbaniak stał się niezwykle popularnym artystą.
Dobre przyjęcie autorskiego albumu "Fusion" umożliwiło mu nagranie kolejnych, utrzymanych w podobnej stylistyce płyt (np."Atma" i "Fusion III"), które zapoczątkowały pasmo amerykańskich sukcesów M.Urbaniaka i U.Dudziak. Z dużą łatwością lansował nowe brzmienia, swoistą "modę na ludowość i Polskę" oraz zjednywał sobie grono entuzjastów.
Tylko w latach 1975 - 1989, gdy prowadził grupę The Michal Urbaniak Fusion, przyciągnął do siebie nie tylko wybitnych jazzmanów, ale także skupił gronu muzyków, którzy w zespołach Urbaniaka mieli brawurowe debiuty (np. Kenny Davis, Tom Guerin, Harold Williams, Ronnie Burrage, Basil Farrington, Gerald Brown, Bernard Wright i Steve Jordan).
Pozycja Urbaniaka na amerykańskim rynku w latach 70. i 80. była nieporównywalna z karierami innym polskich muzyków nagrywających i koncertujących na Zachodzie. Urbaniak (oraz w pewnym sensie także Urszula Dudziak) błyskawicznie dołączyli do czołówki fusion-jazzu i ze swoją muzyką pojawiali się w renomowanych klubach jazzowych "Village Vanguard" i "Village Gate", salach koncertowych (np. Carnegie Hall), a także na najważniejszych festiwalach w Nowym Jorku, Newport i Waszyngtonie. Wielokrotnie koncertowali w Europie. (diapazon)
Współpraca z zespołem Jazz Rockers Zbigniewa Namysłowskiego zaowocowała wspólnym występem na Jazz Jamboree '61. Występ zespołu i gra poszczególnych muzyków spotkała się z dobrym przyjęciem zarówno słuchaczy jak i krytyków. Młody muzyk został zaproszony do współpracy przez Andrzeja Trzaskowskiego. Wraz z jego zespołem The Wreckers w 1962 r. wyjechał na koncerty klubowe do USA. Wystąpili także na festiwalach jazzowych w Newport i Waszyngtonie. Po powrocie do kraju Urbaniak zostaje zaproszony do współpracy z kwintetem Krzysztofa Komedy, z którym gra w latach 1962-64. Po rozwiązaniu zespołu wyjechał do Skandynawii, gdzie dał się poznać przede wszystkim jako elokwentny muzyk sesyjny.
Do kraju powrócił w 1969 r. i utworzył autorską Grupę Michała Urbaniaka, do której zaprosił (i w której grali w różnych okresach) pianistę Adama Makowicza, basistów - Pawła Jarzębskiego, Michała Komara, Janusza Kozłowskiego, perkusistów Czesława Bartkowskiego i Andrzeja Dąbrowskiego oraz wokalistkę Urszulę Dudziak. Wspólnie nagrali (w 1970 r. ) pierwszy, w swojej rozległej później dyskografii, zagraniczny album "Parathyphus B". Swoją autorską grupę przedstawiał wielokrotnie na festiwalach Jazz Jamboree (1969-72) oraz na festiwalach europejskich (Norymberga, Kongsberg, Molde, Heidelberg, Montreux).
Znamienny był udział Urbaniaka (w 1971 r.) w Berliner Jazztage, gdzie wystąpił w międzynarodowym Violin Summit. Koncerty te okazały się ważnymi, bowiem ukazywały skrzypka - wirtuoza (wtedy coraz częściej Urbaniak porzucał saksofon na rzecz skrzypiec). Po tryumfalnych koncertach w Stanach i w Europie, w maju 1973, po raz ostatni zagrał przed polską publicznością.
Wraz z żoną Urszulą Dudziak wyjechał do USA. Mimo otrzymanego stypendium nie podjął studiów w Berklee College of Music. Dzięki rekomendacji Johna Hammonda zawarł kontrakt płytowy z wytwórnią Columbia, która wydała, jako "Fusion", jego zachodnioniemiecki album "Super Constellation". Na trasę promocyjną zaprosił polskich jazzmanów Czesława Bartkowskiego, Pawła Jarzębskiego i Wojciecha Karolaka.
W 1974 r. założył zespół Fusion, którego muzykę wzbogacił o melodie i nieregularną rytmikę zaczerpnięte z polskiej muzyki ludowej. Urbaniak grał wtedy na zbudowanych specjalnie dla niego 5-strunowych skrzypcach, syntezatorze skrzypcowym, a także lyriconie - przypominającym saksofon instrumencie elektronicznym. Ciekawa folkloryzująca muzyka fusion spotkała się z entuzjastycznym przyjęciem w Ameryce. Nieoczekiwanie, Urbaniak stał się niezwykle popularnym artystą.
Dobre przyjęcie autorskiego albumu "Fusion" umożliwiło mu nagranie kolejnych, utrzymanych w podobnej stylistyce płyt (np."Atma" i "Fusion III"), które zapoczątkowały pasmo amerykańskich sukcesów M.Urbaniaka i U.Dudziak. Z dużą łatwością lansował nowe brzmienia, swoistą "modę na ludowość i Polskę" oraz zjednywał sobie grono entuzjastów.
Tylko w latach 1975 - 1989, gdy prowadził grupę The Michal Urbaniak Fusion, przyciągnął do siebie nie tylko wybitnych jazzmanów, ale także skupił gronu muzyków, którzy w zespołach Urbaniaka mieli brawurowe debiuty (np. Kenny Davis, Tom Guerin, Harold Williams, Ronnie Burrage, Basil Farrington, Gerald Brown, Bernard Wright i Steve Jordan).
Pozycja Urbaniaka na amerykańskim rynku w latach 70. i 80. była nieporównywalna z karierami innym polskich muzyków nagrywających i koncertujących na Zachodzie. Urbaniak (oraz w pewnym sensie także Urszula Dudziak) błyskawicznie dołączyli do czołówki fusion-jazzu i ze swoją muzyką pojawiali się w renomowanych klubach jazzowych "Village Vanguard" i "Village Gate", salach koncertowych (np. Carnegie Hall), a także na najważniejszych festiwalach w Nowym Jorku, Newport i Waszyngtonie. Wielokrotnie koncertowali w Europie. (diapazon)
Michal Urbaniak - electric violin
Urszula Dudziak - vocals, percussion
Wojciech Karolak - hammond & farfisa organ
Adam Makowicz - bass, fender piano
Czeslaw Bartkowski - drums
Urszula Dudziak - vocals, percussion
Wojciech Karolak - hammond & farfisa organ
Adam Makowicz - bass, fender piano
Czeslaw Bartkowski - drums
Michal Urbaniak was born on the 22nd June, 1943 in Warsaw and has a central role in the development of jazz fusion in the 1970s in Poland. He's playing violin and saxophone. He started his music education during high school in Lodz and continued from 1961 in Warsaw in the violin class of Tadeusz Wronski. He taught himself to play the saxophone. First performing with a dixieland band, later with Zbigniew Namyslowski and the Jazz Rockers, with whom he performed during the Jazz Jamboree Festiva in 1961. After this, he was invited to play with Andrzej Trzaskowski and toured in the USA in 1962 with his band The Wreckers. After the band split up he moved to Scandinavia from 1965 to 1969 with his wife Urszula.
After returning to Poland he formed his self-named "Michal Urbaniak Group". They recorded their first international album "Parathyphus B" in 1970. During the Montreux '71 Festival he was awarded by the Barklee College of Music in Boston. After many triumphant concerts in Europe and the USA, in May 1973 he played for the last time for a Polish audience and emigrated with his vocalist Urszula Dudziak to the United States. In 1974 he formed the band "Fusion" that also
adapted polish folk elements into his music.
He performed with famous artists like Weather Report, Herbie Hancock, Chick Corea, George Benson, Billy Cobham, Lenny White, Wayne Shorter, Marcus Miller, Quincy Jones, Ron Carter. In 1985 he was invited to play during the recording of Tutu by Miles Davis. Davis is reported to have said on this occasion: "Get me this fucking Polish fiddler !" He is playing on the track "Don't Lose your Mind".
Urszula Dudziak was born on the 22nd October, 1943 in Bielsko-Biala, Poland. She was married with Michal Urbaniak. She is gifted with a remarkable five-octave vocal range. She has worked with artists like Lester Bowie, Bobby McFerrin or Jay Clayton. She also released solo albums from 1972 onwards.
Wojciech Karolak was born on the 28th May, 1939 in Warsaw, Poland. In 1958 he started his career in the band "Jazz Believers" playing alto saxophone. Also a member in the band was Krzystof Komeda who later composed the soundtrack for Roman Polanski's movie "Rosemary's Baby" in 1967. His next careet station was in The Wreckers (among Michal Urbaniak) playing tenor saxophone now. In 1961 he switched back to piano. 1962 he formed his own band. In 1964 he was the firstmusician to release a Jazz LP in Poland with his band "Kurylewicz Quintet" ("Go Right"). He left Poland in 1966 and moved to Sweden and played in Rock and Blues groups, as he said to make enough money to buy an appartment and a Hammond B-3 organ, whiche he did in 1973.
Adam Makowicz was born on the 18th August, 1940 in Gnojnik, Germany. He lives now in Toronto.
After returning to Poland he formed his self-named "Michal Urbaniak Group". They recorded their first international album "Parathyphus B" in 1970. During the Montreux '71 Festival he was awarded by the Barklee College of Music in Boston. After many triumphant concerts in Europe and the USA, in May 1973 he played for the last time for a Polish audience and emigrated with his vocalist Urszula Dudziak to the United States. In 1974 he formed the band "Fusion" that also
adapted polish folk elements into his music.
He performed with famous artists like Weather Report, Herbie Hancock, Chick Corea, George Benson, Billy Cobham, Lenny White, Wayne Shorter, Marcus Miller, Quincy Jones, Ron Carter. In 1985 he was invited to play during the recording of Tutu by Miles Davis. Davis is reported to have said on this occasion: "Get me this fucking Polish fiddler !" He is playing on the track "Don't Lose your Mind".
Urszula Dudziak was born on the 22nd October, 1943 in Bielsko-Biala, Poland. She was married with Michal Urbaniak. She is gifted with a remarkable five-octave vocal range. She has worked with artists like Lester Bowie, Bobby McFerrin or Jay Clayton. She also released solo albums from 1972 onwards.
Wojciech Karolak was born on the 28th May, 1939 in Warsaw, Poland. In 1958 he started his career in the band "Jazz Believers" playing alto saxophone. Also a member in the band was Krzystof Komeda who later composed the soundtrack for Roman Polanski's movie "Rosemary's Baby" in 1967. His next careet station was in The Wreckers (among Michal Urbaniak) playing tenor saxophone now. In 1961 he switched back to piano. 1962 he formed his own band. In 1964 he was the firstmusician to release a Jazz LP in Poland with his band "Kurylewicz Quintet" ("Go Right"). He left Poland in 1966 and moved to Sweden and played in Rock and Blues groups, as he said to make enough money to buy an appartment and a Hammond B-3 organ, whiche he did in 1973.
Adam Makowicz was born on the 18th August, 1940 in Gnojnik, Germany. He lives now in Toronto.
link in comments
0 komentarze:
Prześlij komentarz