Ry Cooder - Johnny Handsome (1989)



W wyniku wady genetycznej John Sedley (Mickey Rourke) rodzi się z potwornie zniekształconą twarzą.Wydaje się, że ta ułomność - i związany z tym brak akceptacji przez społeczeństwo- popchnęła Johna na drogę przestępstwa. Jest przestępcą - geniuszem. Wszystkie napady z jego udziałem są zawsze udane, gdyż są perfekcyjnie zaplanowane. Jedynym przyjacielem Johna jest Mickey (Scott Wilson). On nigdy nie naśmiewał się z brzydoty Johna. Gdy więc Mickey prosi go o pomoc przy organizacji następnego skoku ten nie odmawia. Napad się udaje. Niestety przy podziale łupu John i Mickey zostają zdradzeni przez resztę bandy. Mickey ginie a John ląduje w
więzieniu. Tam John zostaje wyznaczony do nowatorskiego eksperymentu. Zgodnie z nowym programem łączenia resocjalizacji z rehabilitacją John, po serii operacji plastycznych otrzymuje nową, normalną twarz i nowe nazwisko. Zostaje również warunkowo zwolniony z więzienia. Johny może rozpocząć nowe życie. Otrzymuje pracę, poznaje ładną dziewczynę. Jednak gdzieś w nim tkwi wspomnienie dawnej zdrady. Postanawia się zemścić na byłych kumplach (filmweb)

Ry Cooder (ur. 15 marca 1947 w Los Angeles w Kalifornii) – amerykański gitarzysta, piosenkarz i autor tekstów piosenek. Ry Cooder jest najbardziej cenionym żyjącym gitarzystą grającym techniką ślizgową. W swej twórczości sięgał do wielu gatunków muzycznych, m.in. do muzyki folkowej, bluesowej, hawajskiej, teksańsko-meksykańskiej, muzyki wyspy Okinawa, oraz afrykańskiej. Na ich bazie stworzył własny charakterystyczny styl. Jego muzyka stanowiła inspirację dla szerokiego grona artystów, między innymi dla Duane'a Allmana i grupy The Rolling Stones. Cooder, artysta o niezwykłej sile ekspresji, brał udział w wielu sesjach nagraniowych oraz skomponował ścieżki dźwiękowe do wielu filmów. W 2003 pojawił się na 8. miejscu listy magazynu Rolling Stone 100 największych gitarzystów wszech czasów.

Jego pierwszym zespołem była świetnie zapowiadająca się bluesowo-rockowa grupa Rising Sons, w której wokalistą był Taj Mahal. Po jej rozpadzie na skutek złego prowadzenia grupy przez menedżera, wstąpił do wtedy bluesowo-rockowej, a później radykalnej awangardowej grupy Captain Beefheart and His Magic Band. Nagrał z nią jej pierwszy album Safe as Milk w 1967r. Następnie rozpoczął karierę solową. (wiki)



Because ''Johnny Handsome'' is a film by Walter Hill (''The Warriors,'' ''Streets of Fire''), it crams the following things into its first five minutes: gunfire, screeching brakes, a drug-popping hoodlum, a moll in black leather, a violent robbery, one murder, sinister masks, shattering glass. But because this is Mr. Hill's work, these ingredients are slapped together with high style. The moll is Ellen Barkin; the masks are eerie and sleek; the robbers are after rare antique coins; the guns shoot flames. Love it or hate it, Mr. Hill's work has hot blood and an ethos that is uniquely its own.

'' 'Johnny Handsome' is a good example of the Greek maxim that character is destiny,'' Mr. Hill has said, a remark that gives credence to the thought that he may be his own worst enemy. ''Johnny Handsome'' would have been much better off without its silly side. The entire first half-hour of the film treads water and tries the patience as it explains how Johnny, played by Mickey Rourke behind pounds of disfiguring makeup, overcomes the obstacle of being, as his doctor rather indelicately puts it, ''born with physical defects that 99 percent of all humanity consider totally disgusting.''

In addition to this esthetic problem, Johnny has a character flaw: he's scum. Or at least he's a low-life loser and crook with few friends, and he loses one of them (played by Scott Wilson) in the opening slam-bang heist scene. Even worse, he is caught and sent to jail, while his surviving partners, Sunny and Rafe (Ms. Barkin and Lance Henriksen), go free. And to add injury to insult Johnny is roughed up by his fellow prisoners, which lands him in the care of Dr. Steven Resher (Forest Whitaker). It is the doctor's novel idea that extensive, costly plastic surgery to improve Johnny's ''Beauty and the Beast'' countenance would be a practical way to fight criminal recidivism.



There was a time when a transformation like this would have been accomplished in a scene or two, with the removal of bandages, as if by magic. Here it means medical conferences and computer graphics and Johnny's counseling sessions, in which he remembers how the other kids used to say, ''Johnny doesn't need a mask on Halloween.'' In any case, Johnny slowly comes into his own. He evolves into someone with Mr. Rourke's flirty good looks and an unflagging desire to get even with those who betrayed him.

From this point on, ''Johnny Handsome'' picks up considerably. It becomes a flashy crime drama played by a furiously vibrant cast in the hardboiled yet over-the-top manner that Mr. Hill favors. In addition to mastering the tricky New Orleans accents required by the story - saying ''wuckuhs'' for ''workers'' - the actors enliven their stock roles with fierce posturing of all kinds. Ms. Barkin enthusiastically tarts up the story's standard-issue floozy (''Don't think about things, cowboy - you ain't a thinker,'' she snaps), and Elizabeth McGovern gets equal mileage out of her nice-girl counterpart.



Morgan Freeman, as a shrewd police detective, makes himself a magnetic presence and flashes a killer smile. Mr. Henriksen, as the villain of the piece, bristles with a lean, mean style borrowed equally from Clint Eastwood and Keith Richards. As the film's star, Mr. Rourke is engaging but in a sense has less to do than the supporting players, since his character's personality is quite literally skin deep. Johnny's transformation becomes little more than a ruse for tricking the other characters and an excuse for sadism at the story's end.

''Johnny Handsome,'' which opens today at the Gemini and other theaters, is more notable for its mean streak and its doom-laden flashiness than for anything of substance. Ry Cooder, whose music has done wonders for other Walter Hill films like ''The Long Riders,'' contributes another fine score. In the Eye Of the Beholder JOHNNY HANDSOME, directed by Walter Hill; screenplay by Ken Friedman, based on the novel ''The Three Worlds of Johnny Handsome'' by John Godey; director of photography, Matthew F. Leonetti; edited by Freeman Davies; music by Ry Cooder; production designer, Gene Rudolf; produced by Charles Roven; released by Tri-Star Pictures Inc. At Gemini, 64th Street and Second Avenue, and other theaters. Running time: 93 minutes. This film is rated R. John Sedley ... Mickey Rourke Mikey ... Scott Wilson Sunny ... Ellen Barkin Rafe ... Lance Henriksen Lieutenant Drones ... Morgan Freeman Dr. Resher ... Forest Whitaker Donna ... Elizabeth McGovern (nytimes.com)

link in comments

1 komentarz:

    Serpent.pl